اقامتگاه هر شخصی عبارت از محلی است که شخص در آنجا سکونت داشته و مرکز مهم امور او نیز در آنجا باشد اگر محل سکونت شخصی غیر از مرکز مهم امور او باشد مرکز امور او اقامتگاه محسوب است.
اقامتگاه اشخاص حقوقی مرکز عملیات آنها خواهد بود.
تفسیر ماده 1002 قانون مدنی:
محل سکونت غیر از مرکز مهم امور شخص است، لکن اقامتگاه، همان مرکز مهم امور شخص است.
هیچ کس نمی‌تواند بیش از یک اقامتگاه داشته باشد.
تفسیر ماده 1003 قانون مدنی:
1- برخلاف اقامتگاه اشخاص، محل سکونت ممکن است متعدد باشد.
2- مستند به اصل 33 قانون اساسی، بدون میل و رغبت شخص، نمی توان اقامتگاه اختیاری وی را تغییر داد.
تغییر اقامتگاه به وسیله سکونت حقیقی در محل دیگر به عمل می‌آید مشروط بر اینکه مرکز مهم امور او نیز به همان محل انتقال یافته باشد.
تفسیر ماده 1004 قانون مدنی:
چنانچه محل سکونت و مرکز مهم امور شخصی متفاوت باشد، اقامتگاه او، همان مرکز مهم امور وی خواهد بود.
اقامتگاه زن شوهردار همان اقامتگاه شوهر است معذالک زنی که شوهر او اقامتگاه معلومی ندارد و همچنین زنی که با رضایت شوهر خود و یا با اجازه محکمه مسکن علی حده اختیار کرده، می‌تواند اقامتگاه شخصی علی حده نیز داشته باشد.
تفسیر ماده 1005 قانون مدنی:
1- اقامتگاه قانونی زن ناشزه، همان اقامتگاه شوهر، محسوب خواهد شد.
2- با توجه به بخش اخیر ماده 1114 قانون مدنی، اقامتگاه زنی که با اجازه شوهر مسکن جداگانه اختیار نموده است، اقامتگاه شوهر نیست.
3- اقامتگاه زن محجور شوهردار، اقامتگاه ولی یا قیم او است.
اقامتگاه صغیر و محجور همان اقامتگاه ولی یا قیم آنها است.
اقامتگاه مامورین دولتی محلی است که در آنجا ماموریت ثابت دارند.
تفسیر ماده ۱۰۰۷ قانون مدنی:
ماموریتی که مقید بر مدت معینی است (ماموریت وقت) موجب تغییر اقامتگاه نمی شود، بنابراین هرگاه ماموری برای انجام ماموریت وقت به شهر دیگری سفر کند اقامتگاه او تغییر نخواهد کرد.
اقامتگاه افراد نظامی که در ساخلو هستند محل ساخلو آنها است.
تفسیر ماده ۱۰۰۸ قانون مدنی:
۱- ساخلو یا پادگان محل استقرار گروه نظامی است.
۲- اقامتگاه نظامیانی که در طول روز به پادگان میروند و بعد از انجام وظیفه به منزل خود باز می گردند، پادگاه محسوب نمی شود بلکه این ماده ناظر به سربازان و نظامیانی است که خوابگاه و یا منزلی در پادگان دارند.
اگر اشخاص کبیر که معمولا نزد دیگری کار یا خدمت می‌کنند در منزل کارفرما یا مخدوم خود سکونت داشته باشند اقامتگاه آنها همان اقامتگاه کارفرما یا مخدوم آنها خواهد بود.
تفسیر ماده ۱۰۰۹ قانون مدنی:
ماده فوق شامل اشخاص صغیر نمی شود.
اگر ضمن معامله یا قراردادی طرفین معامله یا یکی از آنها برای اجرای تعهدات حاصله از آن معامله محلی غیر از اقامتگاه حقیقی خود انتخاب کرده باشد نسبت به دعاوی راجعه به آن معامله همان محلی که انتخاب شده است اقامتگاه او محسوب خواهد شد و همچنین است در صورتی که برای ابلاغ اوراق دعوی و احضار و اخطار، محلی را غیر از اقامتگاه حقیقی خود معین کند.
تفسیر ماده 1010 قانون مدنی:
1- تغییر اقامتگاه ارادی شخص، تاثیری در اقامتگاه انتخابی وی ندارد.
2- اقامتگاه انتخابی (قراردادی) تنها در مورد قرارداد مربوطه و یا در خصوص ابلاغ اوراق قضایی، فقط در ارتباط با طرفین همان قرارداد موثر است.
جهت اخذ مشاوره، می توانید به بخش مشاوره حقوقی مراجعه نمایید.
درخواست مشاوره