وکالت ممکن است به موجب سند رسمی یا غیررسمی باشد. در صورت اخیر، در مورد وکالت‌نامه‌های تنظیمی در ایران، وکیل می‌تواند ذیل وکالت‌نامه تأیید کند که وکالت‌نامه را موکل شخصاً در حضور او امضاء یا مهر کرده یا انگشت زده است.
در صورتی که وکالت در خارج از ایران داده شده باشد باید به گواهی یکی از مأمورین سیاسی یا کنسولی جمهوری اسلامی ایران برسد. مرجع گواهی وکالت‌نامه اشخاص مقیم در کشورهای فاقد مأمور سیاسی یا کنسولی ایران به موجب آئین‌نامه‌ای خواهد بود که توسط وزارت دادگستری با همکاری وزارت امور خارجه، ظرف مدت سه ماه، تهیه و به تصویب رئیس قوه قضائیه خواهد رسید. اگر وکالت در جلسه دادرسی داده شود، مراتب در صورت‌جلسه قید و به امضای موکل می‌رسد و چنانچه موکل در زندان باشد، رئیس زندان یا معاون وی باید امضاء یا اثر انگشت او را تصدیق نمایند.
تبصره- در صورتی که موکل امضاء، مهر یا اثر انگشت خود را انکار نماید، دادگاه به این موضوع نیز رسیدگی خواهد نمود.
تفسیر ماده 34 قانون آیین دادرسی مدنی:
وکالت‌نامه می‌تواند شفاهی یا کتبی باشد. وکالت شفاهی نوعی از وکالت‌نامه است که قاضی مراتب را در صورت‌مجلس درج و به امضای موکل می‌رساند. وکالت‌نامه کتبی نوعی از وکالت‌نامه است که به امضای وکیل و موکل (حسب مورد اثر انگشت وی) می‌رسد که می‌تواند رسمی (در دفتر اسناد رسمی) یا غیررسمی (با سند عادی) باشد.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران