مبحث دوم - اظهارنامه ‌قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (‌در امور مدنی)

ماده ۱۵۶

هر کس می‌تواند قبل از تقدیم دادخواست، حق خود را به وسیله اظهارنامه از دیگری مطالبه نماید، مشروط بر این‌که موعد مطالبه رسیده باشد. به طور کلی هر کس حق دارد اظهاراتی را که راجع به معاملات و تعهدات خود با دیگری است و بخواهد به طور رسمی به وی برساند ضمن اظهارنامه به طرف ابلاغ نماید. اظهارنامه توسط اداره ثبت اسناد و املاک کشور یا دفاتر دادگاه‌ها ابلاغ می‌شود.

تبصره- اداره ثبت اسناد و دفتر دادگاه‌ها می‌توانند از ابلاغ اظهارنامه‌هایی که حاوی مطالب خلاف اخلاق و خارج از نزاکت باشد، خودداری نمایند.


تفسیر ماده 156 قانون آیین دادرسی مدنی:

1- اظهارنامه عبارت است از طریق مطالبه رسمی یک حق.

2- اظهارنامه به وسیله ادارات ثبت یا دفاتر دادگاه یا دفاتر خدمات قضایی الکترونیک ابلاغ می‌شود.

3- ارسال اظهارنامه به طرف مقابل اصولاً الزامی نمی‌باشد اما پیش از طرح برخی دعاوی ارسال اظهارنامه الزامی است، مانند دعوای تصرف عدوانی علیه امین (موضوع ماده 171 قانون آیین دادرسی مدنی)، یا نصب داور موضوع مواد 459 و 460 قانون آیین دادرسی مدنی و ...

مطلب مرتبط: کاربرد اظهارنامه چیست؟ در چه مواردی ارسال اظهارنامه الزامی است؟


ماده ۱۵۷

در صورتی که اظهارنامه مشعر به تسلیم چیزی یا وجه یا مال یا سندی از طرف اظهارکننده به مخاطب باشد باید آن چیز یا وجه یا مال یا سند هنگام تسلیم اظهارنامه به مرجع ابلاغ، تحت نظر و حفاظت آن مرجع قرار گیرد، مگر آن‌که طرفین هنگام تعهد محل و ترتیب دیگری را تعیین کرده باشند.


تفسیر ماده 157 قانون آیین دادرسی مدنی:

اگر اظهارنامه متضمن ادعای تسلیم چیزی باشد، باید آن چیز در اختیار مرجع قضایی قرار بگیرد، در غیر این‌صورت اظهارنامه قابل ارسال نیست. به عنوان مثال اگر مدیون (بدهکار) با ارسال اظهارنامه برای دائن (طلبکار) مدعی تادیه دین خود شود، باید مبلغ دین یا سند ایداع آن در صندوق دادگستری را ضمیمه اظهارنامه خود نماید.

مطلب مرتبط: اظهارنامه چیست و در تنظیم آن به چه نکاتی توجه کنیم؟

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.