(اصلاحی 18-10-1363)- وظایف سازمان ثبت احوال کشور به قرار ذیل است:
الف- ثبت ولادت و صدور شناسنامه.
ب- ثبت واقعه وفات و صدور گواهی مرگ.
ج- تعویض شناسنامه‌های موجود در دست مردم.
د- ثبت ازدواج و طلاق و نقل تحولات.
ه- صدور گواهی ولادت برای اتباع خارجه.
و- تنظیم دفاتر ثبت کل وقایع و نام خانوادگی.
ز- جمع‌آوری و تهیه آمار انسانی سراسر کشور و انتشار آن.
ح- وظایف مقرر دیگری که طبق قانون به عهده سازمان گذاشته شده است.
تفسیر ماده 1 قانون ثبت احوال:
1- شناسنامه یا کتابچه هویت (ورقه هویت) سندی است که به صورت دفترچه‌ای چند برگی دارای محل درج مشخصات و اطلاعات هویتی، نسبی و سببی و با جلد سبز رنگ برای افراد زیر 15 سال و قهوه‌ای برای افراد بالای 15 سال توسط سازمان ثبت احوال صادر می‌گردد.
2- مستند به رای وحدت رویه شماره 748 مورخه 24-01-1395 هیات عمومی دیوان عالی کشور، اگر شخصی که فاقد شناسنامه می‌باشد به واسطه ایرانی بودن دعوایی مبنی بر الزام اداره ثبت احوال به صدور شناسنامه را مطرح نماید، دعوای او در دادگاه رسیدگی می‌شود.
3- دادگاه در زمان رسیدگی به دعوای الزام ثبت احوال به صدور شناسنامه، می‌بایست شرایط موضوع قانون ثبت احوال در باب هویت و تابعیت را احراز کند و در این خصوص اخذ نظر کارشناسی شورای تامین در باب تابعیت برای دادگاه ضروری می‌باشد. (شرایط موضوع ماده 45 اصلاحی قانون ثبت احوال)
4- بهره‌مندی اشخاص از ارائه خدمات مبتنی بر اسناد هویتی نظیر کارت ملی و شناسنامه از جمله حقوق مدنی هر شخص است و نمی‌توان کسی را از این حقوق ممنوع نمود مگر در مواردی که قانون تجویز کرده است.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران