نظریه مشورتی شماره 7/1403/354 مورخ 1403/07/09
شماره نظریه
7/1403/354
7/1403/354
شماره پرونده
1403-9/1-354ع
1403-9/1-354ع
تاریخ نظریه
1403/07/09
1403/07/09
استعلام:
چنانچه دادگاه به درخواست زوج دستور موقت مبنی بر ملاقات وی در روز یا ساعات مشخصی با فرزندان مشترک را صادر کند و سپس زوجه دادخواستی به خواسته صدور حکم به کاهش ساعات ملاقات به سبب سوء رفتار زوج تقدیم کند، تکلیف دادگاه چیست؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
هر چند دستور موقت موضوع قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 یک دستور قضایی صرف نیست که در هر حال قابل عدول باشد و موارد اعتراض، الغاء و یا رفع اثر از آن تابع مقرات این قانون؛ از جمله مواد 321، 322 و 325 قانون است؛ اما دستور موقتی که در حدود ماده 7 قانون حمایت خانواده مصوب 1391 صادر می‌شود، نهاد خاصی است که دارای ویژگی‌هایی چون عدم نیاز به تأیید رئیس حوزه قضایی و عدم نیاز به سپردن تأمین است و دادگاه با لحاظ اطلاق ماده 45 این قانون و با رعایت مصلحت طفل و نوجوان در این خصوص اتخاذ تصمیم می‌کند؛ لذا با لحاظ ماده 8 قانون حمایت خانواده مصوب 1391، مشمول الزامات و احکام مندرج در قانون آیین دادرسی یادشده؛ از حیث اعتراض، لغو و یا رفع اثر از آن نیست و بر این اساس، در فرض سؤال که مادر در خصوص دستور موقت صادره مبنی بر ملاقات پدر با فرزند، کاهش ساعت ملاقات به لحاظ سوء رفتار پدر را خواستار شده است، عدول از دستور موقت صادره و یا تغییر در مفاد آن از سوی دادگاه امکانپذیر است.
28 اردیبهشت 1404
10
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران