در این آیین‌نامه، واژه‌ها و اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می‌رود:
الف- قانون: منظور قانون نحوه اهدای جنین به زوجین نابارور مصوب 1382 است.
ب- جنین: نطفه حاصل از تلقیح خارج از رحمی زوج‌های قانونی و شرعی است که از مرحله باروری تا حداکثر پنج روز خواهد بود. این جنین می‌تواند به دو صورت تازه و منجمد باشد.
پ- اهدای جنین: واگذاری داوطلبانه و رایگان یک یا چند جنین از زوج‌های واجد شرایط مقرر در قانون و این آیین‌نامه به مراکز مجاز تخصصی درمان ناباروری برای انتقال به زوج‌های متقاضی دارای شرایط مندرج در قانون.
تفسیر ماده 1 آیین‌نامه اجرایی قانون نحوه اهدای جنین به زوجین نابارور:
1- جهت اهدای جنین در وهله اول زوجین اهداکننده اقدام به ارائه گامت خود (اسپرم و تخمک) به یکی از مراکز درمان ناباروری می‌نمایند. پس از آن میان اسپرم و تخمک‌های اهدایی، تلقیح صورت می‌گیرد و در مرحله آخر، جنین به رحم زن متقاضی منتقل می‌گردد.
2- اهدای جنین بصورت کاملاً داوطلبانه و محرمانه توسط زوجین اهداکننده انجام می‌گیرد.
3- زوجین اهداکننده جنین می‌بایست دارای ویژگی‌هایی اعم از نداشتن اعتیاد، وجود رابطه زوجیت دائمی و شرعی، سلامت جسمانی و روانی، مبتلا نبودن به بیماری‌های صعب‌العلاج مانند ایدز و ... باشند که مقنن در ماده 2 آیین‌نامه اجرایی قانون نحوه اهدای جنین به زوجین نابارور به بیان این موارد پرداخته است.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران