فصل اول - دادسرا و حدود صلاحیت آن قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۲۲

به منظور کشف جرم، تعقیب متهم، انجام تحقیقات، حفظ حقوق عمومی و اقامه دعوای لازم در این مورد، اجرای احکام کیفری، انجام امور حسبی و سایر وظایف قانونی، در حوزه قضایی هر شهرستان و در معیت دادگاه‌های آن حوزه، دادسرای عمومی و انقلاب و همچنین در معیت دادگاه‌های نظامی استان، دادسرای نظامی تشکیل می‌شود.


ماده ۲۳

دادسرا به ریاست دادستان تشکیل می‌شود و به تعداد لازم معاون، دادیار، بازپرس و کارمند اداری دارد.


ماده ۲۴

درحوزه قضایی بخش، وظایف دادستان بر عهده رییس حوزه قضایی و در غیاب وی بر عهده دادرس علی‌البدل دادگاه است.


ماده ۲۵

به تشخیص رییس قوه قضاییه، دادسراهای تخصصی از قبیل دادسرای جرایم کارکنان دولت، جرایم امنیتی، جرایم مربوط به امور پزشکی و دارویی، رایانه‌ای، اقتصادی و حقوق شهروندی زیر نظر دادسرای شهرستان تشکیل می‌شود.


ماده ۲۶

انجام وظایف دادسرا در مورد جرائمی که رسیدگی به آنها در صلاحیت دادگاهی غیر از دادگاه محل وقوع جرم است، به عهده دادسرایی است که در معیت دادگاه صالح انجام وظیفه می کند مگر آنکه قانون به نحو دیگری مقرر نماید.


تفسیر ماده 26 قانون آیین دادرسی کیفری:

اصل بر صلاحیت دادسرایی است که در معیت دادگاه صالح انجام وظیفه می کند، حتی اگر محل وقوع جرم جای دیگری باشد.


ماده ۲۷

دادستان شهرستان مرکز استان بر اقدامات دادستان ها، مقامات قضایی دادسرای شهرستان های آن استان و افرادی که وظایف دادستان را در دادگاه بخش بر عهده دارند، از حیث این وظایف و نیز حسن اجرای آراء کیفری، نظارت می کند و تعلیمات لازم را ارائه می نماید.


تفسیر ماده 27 قانون آیین دادرسی کیفری:

1- گرچه دادستان مرکز استان بر دادسراهای شهرستان های آن استان نظارت دارند اما این نظارت به مثابه امکان مداخله قضایی در تصمیمات اتخاذ شده از سوی دادسراهای آن شهرستان نیست.

2- مستنبط از ماده 288 قانون آیین دادرسی کیفری، دادستان کل کشور، وظیفه نظارت بر کلیه دادسراهای کشور اعم از عمومی و انقلاب و نظامی را بر عهده دارد.

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.