حل اختلاف در صلاحیت در امور کیفری، مطابق مقررات آیین دادرسی مدنی است و حل اختلاف بین دادسراها مطابق قواعد حل اختلاف دادگاههایی است که دادسرا در معیت آن قرار دارد.
تفسیر ماده 317 قانون آیین دادرسی کیفری:
1- در صورت اختلاف در صلاحیت ذاتی میان دو دادگاه (بطور مثال دادگاه کیفری یک تهران و دادگاه انقلاب بوشهر) پرونده جهت حل اختلاف به دیوان عالی کشور ارسال میگردد اگرچه هر دو در حوزه قضایی یک استان باشند.
مطابق با رای وحدت رویه 841 مورخه 21-09-1402 هیات عمومی دیوان عالی کشور، «بر اساس تبصره ماده ۲۷ و ماده ۲۸ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ رسیدگی دیوان عالی کشور به امر اختلاف در صلاحیت دادگاهها منحصر به اختلاف بین دادگاه های دو حوزه قضایی از دو استان و اختلاف بین دادگاههای عمومی، نظامی و انقلاب و نفی صلاحیت مراجع مذکور به شایستگی مراجع غیر قضایی است. در سایر موارد از جمله اختلاف در صلاحیت بین دادگاه حقوقی با دادگاه کیفری دو در حوزه قضایی یک استان به لحاظ آن که هر دو از دادگاه های عمومی محسوب میشوند و بنا بر تصریح ماده ۳۴۴ همان قانون و ماده ۴۲۶ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، مرجع تجدیدنظر خواهی از آراء آنان، دادگاه تجدیدنظر استان است. لذا مرجع صالح برای حل اختلاف صلاحیت بین آنها نیز با توجه به مقررات مواد قانونی یاد شده که به تصریح ماده ۳۱۷ قانون آیین دادرسی کیفری، در امور کیفری لازمالرعایه است، دادگاه تجدیدنظر همان استان خواهد بود. ...»
2- در صورت حدوث اختلاف در صلاحیت محلی میان دو دادگاه، اگر هر دو دادگاه در حوزه قضایی یک استان باشند، حل اختلاف با دادگاه تجدیدنظر آن استان و اگر در حوزه قضایی دو استان مختلف بوده باشند، حل اختلاف با دیوان عالی کشور خواهد بود.
جهت مطالعه بیشتر صلاحیتهای محلی و ذاتی مراجع قضایی، تفسیر ذیل ماده 10 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1379 مطالعه گردد.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران