درخواست اعاده دادرسی در مورد احکام محکومیت قطعی دادگاه‌ها اعم از آنکه حکم مذکور به اجرا گذاشته شده یا نشده باشد در موارد زیر پذیرفته می‌شود:
الف- کسی به اتهام قتل شخصی محکوم شود و سپس زنده بودن وی محرز گردد.
ب- چند نفر به اتهام ارتکاب جرمی محکوم شوند و ارتکاب آن جرم به گونه ای باشد که نتوان بیش از یک مرتکب برای آن قائل شد.
پ- شخصی به علت انتساب جرمی محکوم شود و فرد دیگری نیز به موجب حکمی از مرجع قضایی به علت انتساب همان جرم محکوم شده باشد، به طوری که از تعارض و تضاد مفاد دو حکم، بی‌گناهی یکی از آنان احراز گردد.
ت- درباره شخصی به اتهام واحد، احکام متفاوتی صادر شود.
ث- در دادگاه صالح ثابت شود که اسناد جعلی یا شهادت خلاف واقع گواهان، مبنای حکم بوده است.
ج- پس از صدور حکم قطعی، واقعه جدیدی حادث و یا ظاهر یا ادله جدیدی ارائه شود که موجب اثبات بی‌گناهی محکومٌ‌علیه یا عدم تقصیر وی باشد.
چ- عمل ارتکابی جرم نباشد و یا مجازات مورد حکم بیش از مجازات مقرر قانونی باشد.
تفسیر ماده 474 قانون آیین دادرسی کیفری:
1- اعاده دادرسی شیوه فوق‌العاده در اعتراض به آراء و مختص حکم محکومیت قطعی دادگاه‌ها است.
2- اعاده دادرسی ناظر به حکم محکومیت قطعی است لذا امکان اعاده دادرسی نسبت به حکم برائت قطعی وجود ندارد. بنابراین اگر متهم در دادگاه تجدیدنظر استان تبرئه گردد و سپس دلایل جدیدی مبنی بر ارتکاب جرم از سوی وی کشف شود، موضوع مشمول اعتبار امر مختومه است و شاکی نمی‌تواند با استناد به این دلایل اقدام به اعاده دادرسی نماید.
3- اعاده دادرسی نیازمند تقدیم دادخواست نیست و درخواست اعاده دادرسی کفایت می‌کند. همچنین اعاده دادرسی مقید به مهلت خاصی نیست. ضمن آنکه برای تقدیم درخواست اعاده دادرسی نیازی به پرداخت هزینه دادرسی به معنای اخص نیست، هر چند در تعرفه خدمات قضایی و هزینه‌های دادرسی در لایحه بودجه، هر ساله مبلغی برای آن در نظر گرفته می‌شود.
مطلب مرتبط: اعاده دادرسی در دعاوی کیفری
4- منظور مقنن از زنده بودن مقتول در بند الف ماده ۴۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری، زنده بودن در تاریخی می‌باشد که در رای بعنوان زمان وقوع جرم مشخص شده است حتی اگر آن شخص در زمان انجام اعاده دادرسی فوت نموده باشد.
5- منظور مقنن از جرم نبودن عمل ارتکابی در بند چ ماده ۴۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری، زمان انجام عمل است فلذا اگر رفتار شخصی در زمان انجام، جرم بوده و پس از صدور حکم محکومیت قطعی وی، وصف کیفری آن عمل از بین برود، مورد از موارد صدور قرار موقوفی اجرای مجازات توسط قاضی اجرای احکام وفق بند الف ماده 10 قانون مجازات اسلامی می‌باشد نه موارد اعاده دادرسی.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران