(اصلاحی 10-02-1402)- در مواردی که اجرای حکم قطعی از اختیار محکوم‌علیه خارج و یا موکول به تمهید مقدماتی از سوی مرجع دیگری غیر از محکوم‌علیه باشد و مرجع اخیر در جریان دادرسی وارد نشده باشد، ظرف یک ماه از تاریخ ابلاغ واحد اجرای احکام، مرجع یاد شده می‌تواند به رای صادره اعتراض کند و شعبه صادرکننده رای قطعی باید به موضوع رسیدگی و تصمیم لازم را اتخاذ نماید. این رای قطعی و لازم‌الاجراء است. مرجع مذکور در صورت عدم اعتراض در مهلت مقرر، مکلف به اجرای حکم بوده و در صورت استنکاف، مطابق ماده (112) این قانون اقدام می‌شود.
تفسیر ماده 116 قانون دیوان عدالت اداری:
1- ماده 116 قانون دیوان عدالت اداری هم ناظر به مواردی است که اصولاً اجرای حکم در اختیار شخصی غیر از محکوم‌علیه است و هم مواردی که اجرای حکم موکول به انجام مقدماتی توسط شخصی غیر از محکوم‌علیه است.
2- مستفاد از ماده 116 قانون دیوان عدالت اداری، در صورت عدم اعتراض ثالث، نهاد مزبور مکلف به اجرای حکم یا تمهید مقدمات است.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران