(اصلاحی 10-02-1402)- دیوان میتواند جهت اعلام نظر در امور تخصصی، حسب مورد از کارشناسانی در رشتههای مختلف که دارای مدرک کارشناسی با حداقل ده سال سابقه یا دارای حداقل مدرک کارشناسی ارشد با حداقل پنج سال سابقه در رشته مورد نیاز میباشند، بدون ایجاد تعهد استخدامی استفاده نماید. آییننامه نحوه بهکارگیری و پرداخت حقالزحمه این افراد ظرف شش ماه پس از ابلاغ این قانون به تصویب رئیس قوه قضائیه میرسد. رئیس دیوان عدالت اداری میتواند پیشنهادات خود را در این خصوص به رئیس قوه قضائیه ارائه کند.
تبصره (اصلاحی 10-02-1402)- چنانچه به تشخیص رئیس دیوان، موضوعات جدیدی مطرح و مورد شکایت قرار گیرد که پیشبینی میشود اشخاص متعدد دیگری نیز شکایت مشابه آن را مطرح نمایند یا دارای ابعاد گسترده اداری یا اجتماعی میباشد؛ موضوع همزمان با ارجاع به شعب، به گروهی از کارشناسان متخصص یا هیات تخصصی مربوط جهت بررسی مقدماتی و ارائه نظریه مشورتی ارجاع میشود تا حداکثر ظرف یک ماه اعلام نظر نمایند و شعب رسیدگیکننده با ملاحظه نظریه مشورتی مذکور نسبت به صدور رای اقدام کنند. عدم اعلام نظریه مشورتی در مهلت مقرر مانع از صدور رای پس از خاتمه مهلت نیست.

تفسیر ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری:
1- در حال حاضر چهار دسته در کارشناسان مشاوران در دیوان عدالت اداری فعالیت میکنند: الف- کارشناسان موضوع ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری. ب- کارشناسان گروهی و هیات تخصصی موضوع تبصره ماده قانون دیوان عدالت اداری. ج- کارشناسان رسمی دادگستری مطابق ماده 63 قانون دیوان عدالت اداری. د- کارشناسان موضوع ذیل ماده 64 قانون دیوان عدالت اداری.
2- نظر کارشناسان تنها مشورتی است و قضات تکلیفی به پذیرش نظر آنان ندارند. تنها در صورت اعلام نظر در زمان معین، ملاحظه و در نظر گرفتن آن برای قاضی الزامی است.
3- نظریه کارشناسی موضوع ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری به طرفین ابلاغ نمیشود و امکان اعتراض به آن وجود ندارد. تنها نظریه کارشناسان رسمی دادگستری است که به طرفین ابلاغ میشود و طرفین حق اعتراض به نظریه کارشناسی را دارند.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران