ماده 1 قانون صدور چک

انواع چک عبارت است از:

1- چک عادی،‌ چکی است که اشخاص عهده بانک‌ها به حساب جاری خود صادر می‌کنند و دارنده آن تضمینی جز اعتبار صادرکننده آن ندارد.

2- چک تایید شده، چکی است که اشخاص عهده بانک‌ها به حساب جاری خود صادر و توسط بانک محال‌علیه پرداخت وجه آن تایید می‌شود.

3- چک تضمین‌ شده، چکی است که توسط بانک به عهده همان بانک به درخواست مشتری صادر و پرداخت وجه آن توسط بانک تضمین می‌شود.

4- چک مسافرتی، چکی است که توسط بانک صادر و وجه آن در هر یک از شعب آن بانک توسط نمایندگان و کارگزاران آن پرداخت می‌گردد.

تبصره (الحاقی 13-08-1397)- قوانین و مقررات مرتبط با چک حسب مورد، راجع به چک‌هایی که به شکل الکترونیکی (داده پیام) صادر می‌شوند نیز لازم‌الرعایه است. بانک مرکزی مکلف است اقدامات و دستورالعمل‌های لازم در خصوص چک‌های الکترونیکی (داده پیام) را ظرف یک سال پس از لازم‌الاجراء شدن این قانون انجام دهد.


مهسا باقری | وکیل پایه یک دادگستری

تفسیر ماده 1 قانون صدور چک:

1- چک در زمره یکی از پر کاربرد‌ترین اسناد تجاری می‌باشد. در اصطلاح علم حقوق، چک به نوشته‌ای می‌گویند که طی آن، فردی در مقام صادرکننده چک، وجوهی را که نزد شخص دیگری (محال‌علیه) دارد، کلاً یا بعضاً به فرد دیگری (محال‌له) واگذار نموده یا خود، شخصاً آن را دریافت می‌کند.

2- چک یک سند عادی است چراکه توسط مقامات قانونی تنظیم نمی‌شود و هر فردی می‌تواند آن را صادر نماید. فلذا هم می‌توان نسبت به آن هم ادعای جعلیت مطرح نمود هم اظهار انکار یا تردید.

3- اقسام چک عبارتند از: چک عادی، چک مسافرتی، چک تایید شده و چک تضمین شده که مقنن در ماده 1 قانون صدور چک به تعریف آنها پرداخته است.


24 آبان 1402 173
مقالات دعاوی تجاری
4 هفته قبل 128
مفهوم چک تضمین شده چک به عنوان یکی از اسناد تجاری، به نوشته یا سندی اطلاق می‌گردد که به موجب آن، فردی بنام صادرکننده چک، وجوهی را که در نزد فرد دیگری بنام محال‌علیه دارد، بصورت کلی یا جزئی به دیگری (دارنده چک) واگذار نموده و یا آنکه شخصاً آن را دریافت می‌نماید. مستند به ماده 1 قانون صدور چک، انواع چک عبارت‌اند از: چک عادی، چک تایید شده، چک تضمین شده و چک مسافرتی. چک تضمین شده که در زمره یکی از اقسام چک می‌باشد به چک‌های می‌گویند که بانک بنابر تقاضای مشتریان خود، آن...
مقالات دعاوی حقوقی
4 ماه قبل 9822
اظهار انکار یا تردید چیست؟ علی‌الاصول در دعاوی حقوقی، یکی از مهم‌ترین ادله اثبات دعوا که اصحاب دعوا جهت اثبات ادعای خود بدان استناد می‌نماید، اسناد و مدارک می‌باشند. فی‌الواقع هر یک از طرفین دعوا که جهت اثبات ادعای خود، به سندی استناد نموده است، معمولاً امید زیادی به پیروزی در دعوا دارد. چراکه طبق قانون، مقنن تشخیص میزان تاثیر و ارزش این دلیل (سند) را در زمره اختیارات دادگاه قرار نداده است به بیانی دیگر دلیل به وسیله‌هایی گویند که برای دادگاه ایجاد قطعیت می‌کند، حتی اگر ایجاد قطعیت هم نکند قاضی مکلف به...

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.