قذف عبارت است از نسبت دادن زنا یا لواط به شخص دیگر هر چند مرده باشد.
تفسیر ماده 245 قانون مجازات اسلامی:
1- واژه قذف از منظر لغوی بمعنای پرتاب کردن می‌باشد و در اصطلاح حقوقی بمعنای متهم نمودن دیگری به ارتکاب جرم زنا یا لواط می‌باشد.
2- در ارتباط با ماده 245 قانون مجازات اسلامی و تحقق جرم قذف، اگر نسبتی که فردی به دیگری می‌دهد، اساساً قابلیت انتساب نداشته باشد، جرم قذف اتفاق نخواهد افتاد مانند آنکه شخصی به یک خانم نسبت لواط دهد، در این‌صورت مرتکب را نمی‌توان به اتهام قذف تحت تعقیب قرار داد.
3- یکی از شرایط مهم در تحقق جرم قذف آن است که مرتکب از الفاظی استفاده نماید که صریح و روشن باشد فلذا عبارات بکار برده شده در قذف می‌بایست روشن و بدون ابهام بوده باشد.
4- در جرم قذف همانند جرم توهین، مرتکب و بزه‌دیده هر دو شخص حقیقی هستند و ارتکاب این جرم توسط اشخاص حقوقی و محکوم نمودن آنان متصور نمی‌باشد. هم‌چنین ارتکاب زنا یا لواط از سوی این افراد نیز قابل تصور نیست.
5- یکی دیگر از شروط مهم در تحقق جرم قذف آن است که نتوان صحت ادعای مرتکب جرم را ثابت نمود فلذا اگر درستی اظهارات مرتکب جرم به طرقی اعم از شهادت شهود، علم قاضی و یا اقرار طرف مقابل، ثابت شود، حد قذف ساقط خواهد شد.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران