هر یک از مرد و زن می‌تواند برای عقد نکاح وکالت به غیر دهد.
تفسیر ماده 1071 قانون مدنی:
وکیلی که زوج و زوجه برای اجرای صیغه عقد اختیار می‌کنند می‌بایست عاقل، بالغ و قاصد باشد.
در صورتی که وکالت به طور اطلاق داده شود وکیل نمی‌تواند موکله را برای خود تزویج کند مگر اینکه این اذن صریحاً به او داده شده باشد.
تفسیر ماده 1072 قانون مدنی:
1- ماده 1072 قانون مدنی تنها ماده‌ای در قانون مدنی است که در خصوص معامله وکیل با خود صحبت نموده است. (جهت مطالعه قواعد معامله با خود، ماده 198 قانون مدنی مطالعه گردد.)
2- در عقودی که شخصیت وکیل، در انعقاد عقد مؤثر است (مانند نکاح- در نکاح شخصیت شرط است.)، حکم ماده 1072 قانون مدنی جاری است. اما در عقودی که بیم تعدی و تفریط وکیل نیست و قیمت کالا (کالا مظنه‌ی بورسی و بازاری داشته باشد.) مشخص است، وکیل می‌تواند با خود معامله نماید.
3- ضمانت اجرای ماده 1072 قانون مدنی غیرنافذ بودن عقد است نه بطلان عقد. لذا اگر خانمی به شخصی مانند «علی» وکالت به نحو مطلق بدهد که برای وی همسری اختیار کند، «علی» نمی‌تواند به نمایندگی از آن خانم، وی را به عقد خودش درآورد. چراکه وکالت به نحو مطلق بوده و این اذن صراحتاً به وی داده نشده است. حال اگر «علی» آن خانم را به عقد خود درآورد، عمل وی غیرنافذ است و نیاز به تنفیذ موکل دارد.
اگر وکیل از آنچه که موکل راجع به شخص یا مهر یا خصوصیات دیگر معین کرده تخلف کند صحت عقد متوقف بر تنفیذ موکل خواهد بود.
تفسیر ماده 1073 قانون مدنی:
وکیل نمی‌تواند از مفاد وکالت تخلف نماید. در صورت تخلف وی از وکالت داده شده، موکل می‌تواند عقد را تنفیذ یا رد نماید.
حکم ماده فوق در موردی نیز جاری است که وکالت بدون قید بوده و وکیل مراعات مصلحت موکل را نکرده باشد.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران