موصیٰ‌له باید موجود باشد و بتواند مالک چیزی بشود که برای او وصیت شده است.
وصیت برای حمل صحیح است لیکن تملک او منوط است بر اینکه زنده متولد شود.
تفسیر ماده 851 قانون مدنی:
1- قبول یا رد وصیتی که برای حمل شده است با نماینده قانونی او می باشد.
2- با قبول نماینده قانونی، وصیت برای حمل برقرار می شود اما مالک شدن او، منوط به این است که زنده متولد شود. در صورت آنکه حمل، زنده متولد نشود، وصیتی برقرار نخواهد شد.
اگر حمل در نتیجه جرمی سقط شود، موصیٰ‌به به ورثه او می رسد مگر اینکه جرم مانع ارث باشد.
تفسیر ماده 852 قانون مدنی:
1- مقنن در ماده 851 قانون مدنی شرایطی را مقرر نموده است که بموجب آن وصیت برای حمل در صورتی صحیح خواهد بود که او زنده متولد شود اما در ماده 852 همان قانون، به نوعی از مقرره فوق عدول گردیده و مقرر شده است که چنانچه حمل در نتیجه جرمی سقط شود، وصیت نافذ خواهد بود و موصی به، به وراث برسد حتی اگر جنین زنده بدنیا نیاید.
2- مطابق با نظر حقوقدانان من جمله دکتر صفایی و دکتر کاتوزیان، وراث حمل این حق را دارند که وصیت را قبول یا رد نمایند.
اگر موصیٰ‌لهم متعدد و محصور باشند موصیٰ‌به بین آن‌ها بالسویه تقسیم می‌شود مگر اینکه موصیٖ طور دیگر مقرر داشته باشد.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران