هر مالکی نسبت به مایملک خود حق همه‌گونه تصرف و انتفاع دارد مگر در مواردی که قانون استثناء کرده باشد.
تفسیر ماده 30 قانون مدنی:
1- ماده 30 قانون مدنی در خصوص اصل تسلیط می‌باشد که به معنای آن است که هر تصرفی که ممنوع نشده باشد، مجاز و قانونی خواهد بود.
2- اصولاً مالک حق انجام هرگونه تصرفی را در ملک خود دارد مگر آنکه ممنوعیتی از سوی مقنن در این خصوص وضع گردیده باشد. بطور مثال اگر مالکی بخواهد ملک خود را بسازد حق ندارد که برای انجام این کار، درختان را خشک کند و الّا مکلف است که به شهرداری جریمه پرداخت نماید.
3- مقنن در ماده 30 قانون مدنی در خصوص مالکیت صحبت نموده است. مالکیت در ملک شامل ویژگی‌هایی اعم از مطلق بودن، دائمی بودن و منحصر بودن می‌باشد که در مقابل همه افراد نیز قابلیت استناد خواهد داشت مضاف بر آنکه تا زمانی که موضوع مالکیت وجود داشته باشد، مالکیت نیز برقرار خواهد بود.
4- در صورتی که اصل تسلیط «الناس مسلطون علی اموالهم» با اصل لاضرر «قاعده لاضرر و لاضرار» تراحم نداشته باشند، هر دو قاعده اجرا می‌شود. اما در مواقع تزاحم این دو اصل، اصل بر اجرای قاعده لاضرر است. بدین معنی که هیچ‌کس نمی‌تواند از اموال خود به نحوی استفاده کند که باعث تضرر دیگران شود. (ماده 132 قانون مدنی ملاحظه شود.)
مگر اینکه در حد متعارف و یا برای رفع حاجت یا دفع ضرر از خود باشد.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران