قرابت رضاعی از حیث حرمت نکاح در حکم قرابت نسبی است مشروط بر اینکه:
اولاً- شیر زن از حمل مشروع حاصل شده باشد.
ثانیاً- شیر مستقیماً از پستان مکیده شده باشد.
ثالثاً- طفل لااقل یک شبانه روز و یا ۱۵ دفعه متوالی شیر کامل خورده باشد بدون اینکه در بین غذای دیگر یا شیر زن دیگر را بخورد.
رابعاً- شیر خوردن طفل قبل از تمام شدن دو سال از تولد او باشد.
خامساً- مقدار شیری که طفل خورده است از یک زن و از یک شوهر باشد بنابراین اگر طفل در شبانه‌روز مقداری از شیر یک زن و مقداری از شیر زن دیگر بخورد موجب حرمت نمی‌شود اگرچه شوهر آن دو زن یکی باشد و همچنین اگر یک زن یک دختر و یک پسر رضاعی داشته باشد که هر یک را از شیر متعلق به شوهر دیگر شیر داده باشد آن پسر و یا آن دختر برادر و خواهر رضاعی نبوده و ازدواج بین آن‌ها از این حیث ممنوع نمی‌باشد.
تفسیر ماده 1046 قانون مدنی:
1- قرابت رضاعی خویشاوندی است که میان دو نفر بر اثر شیر خوردن حاصل می‌شود. در قرابت رضاعی طفلی را که شیر زن دیگری را می‌خورد «مرتضع» و زن شیردهنده را «مرضعه» و شوهر زن را «فحل» یا «صاحب اللبن» می‌نامند.
2- شرایط تحقق قرابت رضاعی در پنج بند مندرج در ماده 1046 قانون مدنی آمده است.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران