ماده ۱۰۶۲
قانون مدنی
نکاح واقع می‌شود به ایجاب و قبول به الفاظی که صریحاً دلالت بر قصد ازدواج نماید.
تفسیر ماده 1062 قانون مدنی:
1- اعلام اراده به لفظ در عقد نکاح لازم و ضروری است. (در عقود نکاح و وقف، تقدم لفظ بر اشاره، تقدم قانونی است نه عرفی)
لذا چنانچه شخص قدرت تکلم داشته باشد، حتما باید با لفظ، عقود نکاح و وقف (ماده 56 قانون مدنی) را منعقد نماید.
2- بنابر نظر دکتر صفایی، هر لفظی (فارسی، انگلیسی و ...) که دلالت بر اراده‌ی نکاح کند معتبر است، لذا لزومی ندارد که صیغه عقد نکاح، عربی و به صیغه ماضی باشد.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران
اخانی