ماده ۱۲۰۴
قانون مدنی
نفقه اقارب عبارت است از مسکن و البسه و غذا و اثاثالبیت به قدر رفع حاجت با در نظر گرفتن درجه استطاعت منفق.

تفسیر ماده 1204 قانون مدنی:
1- مواردی که در ماده 1204 قانون مدنی در خصوص نفقه ذکر گردیده جنبه حصری ندارد و شامل هر چیزی می شود که مطابق با نظر عرف، برای ادامه زندگی لازم و ضروری است مانند هزینه های درمان و ... .
2- گاهی اوقات ممکن است که میان طرفین (نفقه دهنده و نفقه گیرنده) قراردادی جهت پرداخت نفقه منعقد گردد، در صورتی که هر یک از طرفین قرارداد از دادگاه بدلیل تغییر هزینه های زندگی، درخواست تغییر میزان نفقه را دهند، دادگاه در صورت لزوم می تواند میزان نفقه را متناسب با هزینه های زندگی تغییر دهد اگر شرطی خلاف این موضوع در قرارداد درج گردد و حق طرح چنین خواسته ای را از طرفین سلب نماید، چنین شرطی باطل خواهد بود.
22 آبان 1402
149
5 ماه قبل
6827
نحوه طرح دعوای مطالبه نفقه اقارب
نفقه از منظر علم حقوق، عبارت است از مسکن، غذا، لباس، وسایل خانه و ... به اندازه رفع حاجت که در صورت داشتن توانایی مالی نفقهدهنده (مُنفِق) و فقیر بودن نفقهگیرنده، یک تکلیف و الزام قانونی میباشد (مستنبط از ماده 1204 قانون مدنی). قانونگذار پرداخت نفقه اقارب را میان اجداد، والدین، فرزندان و نوه احصاء نموده است. وفق ماده 1196 قانون مدنی فقط اقارب نسبی و در خط عمودی اعم از صعودی و یا نزولی ملزم به انفاق یکدیگرند. این امر بدین معنا میباشد که میبایست میان اقارب (خویشاوندان)،...
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران