اقرار شفاهی واقع در خارج از محکمه را در صورتی می‌توان به شهادت شهود اثبات کرد که اصل دعوی به شهادت شهود قابل اثبات باشد و یا ادله و قرائنی بر وقوع اقرار موجود باشد.
تفسیر ماده 1279 قانون مدنی:
در یک تقسیم‌بندی کلی، اقرار به دو نوع، اقرار در دادگاه و اقرار در خارج از دادگاه تقسیم‌بندی می‌گردد. اقرار در دادگاه خود دو قسم دارد: الف- اقرار کتبی در قالب دادخواست یا لایحه انجام می‌پذیرد و ب- اقرار شفاهی که باید در صورت‌مجلس دادگاه (حین مذاکرات در دادگاه) نزد قاضی درج گردد و به امضای طرفین برسد.
اقرار خارج از دادگاه نیز خود دو قسم است: الف- اقرار کتبی که می‌تواند سند عادی باشد یا سند رسمی. ب- اقرار شفاهی که می‌توان آن را با شهادت شهود اثبات کرد.
اقرار در دادگاه قوی‌ترین دلیل حاکم بر تمام ادله است. اما اقرار خارج از دادگاه اقرار نیست چراکه ارزش اثباتی آن در دادگاه به همان روشی که با آن روش برای دادگاه اثبات شده است، کاهش می‌یابد.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران