ماده ۲۷۰ قانون مدنی

اگر متعهد در مقام وفای به عهد مالی تأدیه نماید دیگر نمی‌تواند به عنوان اینکه در حین تأدیه مالک آن مال نبوده استرداد آن را از متعهد‌له بخواهد مگر اینکه ثابت کند که مال غیر و با مجوز قانونی در ید او بوده بدون اینکه اذن در تأدیه داشته باشد.


مهسا باقری | وکیل پایه یک دادگستری

تفسیر ماده 270 قانون مدنی:

1- در فرضی که پرداخت‌کننده دین در مقام وفای به عهد ادعا نماید که مال متعلق به دیگری را پرداخت نموده است، از آنجایی که ظاهر امر حکایت از مالکیت پرداخت‌کننده در وفای به عهد دارد او مکلف است که ادعای خود را با ارائه ادله محکمه‌پسند ثابت نماید.

2- مطابق با نظر برخی از اساتید علم حقوق، ظاهر ماده 270 قانون مدنی گویای آن است که جهت استرداد مال تسلیم شده متعلق به دیگری توسط مدیون، هم‌‌ می‌بایست عدم تعلق مال به مدیون ثابت شود هم غیر مأذون بودن وی در تسلیم مال به طلبکار.

مطلب مرتبط: وفای به عهد به عنوان یکی از اسباب سقوط تعهدات چیست؟ شرایط تحقق آن کدام است؟


13 آبان 1402 418
مقالات امور قراردادها
5 ماه قبل 1040
مفهوم وفای به عهد جهت آنکه تعهدات قراردادی انجام و متعهد بری‌الذمه گردد، لازم است که موضوع تعهد به شرح مندرج در قرارداد انجام گیرد. در صورت فقدان تصریح قراردادی، تعهد می‌بایست با رعایت الزامات عرفی وفق قانون صورت پذیرد. مطابق با مندرجات موجود در ماده 264 قانون مدنی، وفای به عهد به عنوان یکی از اسباب سقوط تعهدات شناخته شده است؛ بدین معنی که به مجرد آنکه متعهد، اقدام به ایفای تعهد نماید، آن تعهد از بین می‌رود و‌ متعهدله این حق را نخواهد داشت که مجدداً اجرای تعهد را مطالبه نماید (مستفاد از...

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.