فصل ششم - در سقوط تعهدات قانون مدنی

ماده ۲۶۴

تعهدات به یکی از طرق ذیل ساقط می‌شود:

۱- به وسیله وفای به عهد.

۲- به وسیله اقاله.

۳- به وسیله ابراء.

۴- به وسیله تبدیل تعهد.

۵- به وسیله تهاتر.

۶- به وسیله مالکیت مافی‌الذمه.


تفسیر ماده 264 قانون مدنی:

1- مقنن در بند 1 ماده 264 قانون مدنی، یکی از اسباب سقوط تعهدات را، وفای به عهد نام برده است اما نکته قابل توجه آن است که وفای به عهد، در زمره آثار عقد است نه وسیله‌ای برای سقوط تعهد. چراکه در سقوط تعهد، پیش از اجرای تعهد، آن تعهد از بین رفته و ساقط می‌گردد.

2- مقنن در ماده 264 قانون مدنی، اسباب سقوط تعهدات را به نحو تمثیلی بیان نموده است فلذا در موارد دیگری اعم از فوت متعهد در شرایطی که اجرای تعهد، قائم به شخص است یا از بین رفتن موضوع تعهد به واسطه قوه قاهره (به دلالت ماده 387 قانون مدنی) و ... نیز تعهدات ساقط می‌گردد.

3- منظور اقاله یا تفاسخ که مقنن در بند 2 ماده 264 قانون مدنی بدان اشاره نموده است، توافقی است که به موجب آن، طرفین عقد توافق می‌کنند که عقد میان آنان منحل شده و از بین برود.

مطلب مرتبط: اقاله چیست؟ احکام آن کدام است؟

4- ابراء یکی از اصطلاحات علم حقوق است که از اسباب سقوط تعهدات می‌باشد و مطابق با آن، طلبکار (دائن) با اراده و اختیار خود از دریافت طلب خود صرف‌نظر می‌نماید.

مطلب مرتبط: ابراء در قانون مدنی به چه معناست؟

5- منظور از تهاتر در بند 5 ماده 264 قانون مدنی آن است که شخص بدهکار، از طلبکار خود مطالبه‌ای داشته باشد که جنس و شرایط هر دو دین یکسان باشد، دو دین تا میزان کمترین آن دو دین ساقط گردیده که به این عمل حقوقی تهاتر گفته می‌شود. (مستنبط از ماده 295 قانون مدنی)

مطلب مرتبط: تهاتر چیست و چه نکات قانونی را باید درباره آن بدانیم؟

6- منظور از مالکیت ما‌فی‌الذمه، جمع شدن دو عنوان طلبکار و بدهکار در یک شخص در خصوص یک تعهد واحد می‌باشد. (برگرفته از ماده 300 قانون مدنی)








13 آبان 1402 73

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.