اگر کسی که اشتباهاً خود را مدیون میدانست آن دین را تأدیه کند حق دارد از کسی که آن را بدون حق اخذ کرده است استرداد نماید.
مهسا باقری | وکیل پایه یک دادگستریتفسیر ماده 302 قانون مدنی:
1- با وحدت ملاک از ماده 267 قانون مدنی علت آنکه مقنن در ماده 302 همان قانون، کلمه اشتباه را بکار برده است آن است که اگر فردی با علم و اطلاع کامل از این موضوع که مدیون، فرد دیگری است دین او را پرداخت نماید، حق بازپسگرفتن آن را ندارد چراکه پرداخت دین از سوی غیر مدیون هم، جایز و صحیح میباشد.
2- جهت تحقق ایفای ناروا لازم است که فردی که مال را دریافت نموده است (گیرنده مال)، محق در دریافت مال نباشد و همین امر تصرف در مال، باعث میگردد که ایفای ناروا در زمره موارد نزدیک به غصب تلقی گردد.
3- مطابق با نظر آقای دکتر کاتوزیان در شرایطی که مدیون از روی اشتباه، مبلغی بیشتر از بدهی خود پرداخت مینماید و یا آنکه اقدام به پرداخت کل بدهی مینماید که بخشی از آن متعلق به اوست، در اینصورت او این حق را دارد که نسبت به مبلغ اضافی که پرداخته است از جهت ایفای ناروا، استرداد آن را درخواست نماید.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران