ماده ۴۲۶
قانون مدنی
تشخیص عیب بر حسب عرف و عادت می‌شود و بنابراین ممکن است بر حسب ازمنه و امکنه مختلف شود.
تفسیر ماده 426 قانون مدنی:
1- عیب در مورد معامله به وضعیتی گفته می‌شود که برخلاف وضعیت عادی و طبیعی آن مال باشد. اعم از آنکه دارای نقص باشد و یا ... . ملاک تشخیص عیب، عرف و عادت محل انعقاد قرارداد و زمان تراضی طرفین می‌باشد.
2- هر چیزی که از ارزش مال، بکاهد، عیب تلقی می‌گردد اعم از آنکه نشأت گرفته از کاستن یا افزودن به مال باشد.
16 آبان 1402
73
4 ماه قبل
4268
نحوه طرح دعوای تایید فسخ قرارداد به جهت خیار عیب
گاهی اوقات ممکن است بعد از انعقاد معامله، مشخص گردد که مورد معامله، معیوب بوده و این عیب در زمان عقد نیز موجود بوده اما خریدار از آن اطلاعی نداشته است بنابراین او به محض اطلاع، این حق را دارد که معامله را فسخ نموده و یا آنکه مطالبه ارش (مابه‌التفاوت بین قیمت شیء در حال سلامت و قیمت آن در حال معیوبی) نماید (مستنبط از ماده ۴۲۲ قانون مدنی). در مقاله حاضر که توسط گروه وکلای عدالت سرا تحریر یافته است، سعی می‌گردد به...
7 ماه قبل
963
مفهوم خیار عیب
قانونگذار شرایطی را مقرر نموده است که بموجب آن اگر بعد از انجام معامله مشخص شود که مال مورد معامله، دارای عیب بوده است، خریدار این حق را خواهد داشت که معامله را فسخ نماید چراکه فردی که معامله‌ای را انجام داده و مالی را خریداری نموده است طبیعتاً می‌بایست مورد معامله را به نحو سالم دریافت نماید نه بصورت معیوب. به این قسم از حق فسخ معامله، خیار عیب می‌گویند. نحوه تشخیص عیب و معیوب بودن کالای خریداری شده، بر حسب تشخیص عرف، متفاوت خواهد بود. مقنن به این موضوع در ماده...
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران