اجاره عقدی است که به موجب آن مستاجر مالک منافع عین مستاجره می‌شود، اجاره دهنده را موجر و اجاره کننده را مستاجر و مورد اجاره را عین مستاجره گویند.
تفسیر ماده 466 قانون مدنی:
1- با توجه به اینکه عقد اجاره عقدی معوض است، مستاجر نیز در برابر موجر متعهد به پرداخت مبلغی تحت عنوان مال الاجاره می باشد.
2- اجاره عقدی است لازم، تملیکی، معوض و رضایی.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران