اجاره عقدی است که به موجب آن مستاجر مالک منافع عین مستاجره می‌شود، اجاره دهنده را موجر و اجاره کننده را مستاجر و مورد اجاره را عین مستاجره گویند.
تفسیر ماده 466 قانون مدنی:
1- از جهت اثر عقد، دو نوع عقد اجاره وجود دارد. عقد اجاره تملیکی و عقد اجاره عهدی.
در عقد اجاره تملیکی، عین مستاجره، عین خارجی و معین می‌باشد. مانند اجاره یک واحد آپارتمان با ذکر دقیق مشخصات و نشانی آن. عقد اجاره عهدی در زمانی محقق می‌گردد که عین مستاجره کلی باشد. بطور مثال فردی یک دستگاه خودروی سواری را برای مسافرت از یک آژانس، اجاره می‌نماید.
2- اجاره در زمره عقود معوض می‌باشد چراکه مستاجر نیز در قبال موجر، متعهد به پرداخت مبلغی تحت عنوان اجاره‌بها می‌باشد.
3- معمولاً عِوض تعیین شده در قرارداد اجاره، پول می‌باشد اما هر چیزی را که ارزش مالی داشته باشد، می‌توان به عنوان مال‌الاجاره تعیین نمود.
بیشتر بخوانید: اجاره به شرط تملیک چیست؟ ویژگی‌های آن کدام است؟
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران