ماده ۴۶۶
اجاره عقدی است که به موجب آن مستاجر مالک منافع عین مستاجره می‌شود، اجاره دهنده را موجر و اجاره کننده را مستاجر و مورد اجاره را عین مستاجره گویند.
تفسیر ماده 466 قانون مدنی:
1- با توجه به اینکه عقد اجاره عقدی معوض است، مستاجر نیز در برابر موجر متعهد به پرداخت مبلغی تحت عنوان مال الاجاره می باشد.
2- اجاره عقدی است لازم، تملیکی، معوض و رضایی.
ماده ۴۶۷
مورد اجاره ممکن است اشیا یا حیوان یا انسان باشد.
جهت اخذ مشاوره، می توانید به بخش مشاوره حقوقی مراجعه نمایید.
درخواست مشاوره