ضامن باید برای معامله اهلیت داشته باشد.
تفسیر ماده 686 قانون مدنی:
1- مقنن در ماده 686 قانون مدنی در خصوص لزوم اهلیت ضامن صحبت نموده است (ضامن باید دارای بلوغ، عقل و رشد باشد.). لازم به توضیح است که اهلیت مضمون‌عنه (مدیون اصلی) هم شرط می‌باشد البته این مورد یک استثناء دارد و آن هم زمانی است که ضمان ضم ذمه به ذمه باشد که در آن به نوعی می‌توان قبول مضمون‌له سفیه و صغیر ممیز را جهت انعقاد عقد کافی دانست چراکه عقد کاملاً به نفع او منعقد شده است.
2- اگر مضمون‌له (طلبکار) ورشکسته شود، عقد ضمان محقق نخواهد شد مگر آنکه ضمان از نوع ضم ذمه به ذمه باشد چراکه ضمان نقل ذمه به ذمه منتج به برائت مضمون‌عنه (مدیون اصلی) می‌شود و به نوعی این اقدام، دخالت در اموال شخص ورشکسته خواهد بود فلذا معتبر نمی‌باشد اما در ضمان ضم ذمه به ذمه، مضمون‌عنه بری نمی‌شود و ضرری متوجه طلبکاران شخص ورشکسته نخواهد شد.
3- اگر عقد ضمان از نوع نقل ذمه به ذمه باشد، مضمون‌له حتماً می‌بایست دارای بلوغ، عقل و رشد باشد، اما اگر عقد ضمان از نوع ضم ذمه به ذمه باشد، مضمون‌له می‌تواند سفیه یا صغیر ممیز نیز باشد چراکه نتیجه عقد ضمان، صرفاً نافع است.
4- ضامن برای ضمانت باید اهلیت کامل داشته باشد، لذا اگر ضامن فاقد اهلیت باشد، به جهت آنکه ضمانت در هر صورت برای ضامن نفعی ندارد تنفیذ آن توسط ولی یا قیم نیز امکان‌پذیر نمی‌باشد. بنابراین در این حالت عقد ضمان باطل است.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران