در ضمان رضای مدیون اصلی شرط نیست.
تفسیر ماده 685 قانون مدنی:
1- از آنجایی که عقد ضمان، نوعی تعهد به پرداخت دین شخص ثالث است، فلذا رضایت مدیون اصلی شرط نمی‌باشد. (مستنبط از ماده 267 قانون مدنی)
2- وفق نظر دکتر کاتوزیان، موضوع عقد ضمان، شامل عین، منفعت و یا انجام کار می‌باشد به شرط آنکه مباشرت شخص مدیون شرط نشده باشد بطور مثال فردی به موجب عقد ضمان، متعهد به تملیک یک دستگاه خودروی پژو 206 صفر کیلومتر به صورت کلی فی‌الذمه شده باشد.
3- در صورتی که در عقد ضمان، مدت تعیین شود، کاملاً صحیح است و تفاوتی نمی‌نماید که ضمان نقل ذمه به ذمه (در ضمانت نقل ذمه به ذمه، دین منتقل شده و مضمون‌عنه بری می‌شود.) باشد یا ضمان ضم ذمه به ذمه (ضمانت ضم ذمه به ذمه، ذمه ضامن به ذمه مضمون‌عنه اضافه شده و ضامن مسئولیت پرداخت را بر عهده می‌گیرد بدون آنکه مضمون‌عنه بری شده باشد.)
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران