مبحث ششم - مالکیت مافی‌الذمه قانون مدنی

ماده ۳۰۰

اگر مدیون مالک مافی الذمه خود گردد ذمه او بری می‌شود مثل اینکه اگر کسی به مورث خود مدیون باشد پس از فوت مورث، دین او‌ به نسبت سهم‌الارث ساقط می‌شود.


تفسیر ماده 300 قانون مدنی:

1- منظور مقنن از عبارت «مالکیت ما‌فی‌الذمه» که در ماده 300 قانون مدنی بدان اشاره نموده است، جمع گردیدن همزمان دو عنوان بدهکار و طلبکار در یک نفر به دلیل وجود یک تعهد واحد می‌باشد. مانند آنکه پسری به پدر خود بدهکار است، بعد از فوت پدر، دینی که پسر به وی داشته است تا میزان سهم‌الارث او از بین می‌رود.

2- مالکیتی که مقنن در مالکیت مافی‌الذمه مدنظر داشته است، یک مالکیت مستقر است بطور مثال اگر پسر به شخص دیگری بدهکار باشد با فوت پدر، دین او به شخص دیگر از بین نمی‌رود.

3- مطابق با نظر آقای دکتر کاتوزیان اگر فرزندی از پدر خود طلبی داشته باشد با فوت پدر، مالکیت مافی‌الذمه ایجاد نخواهد شد چراکه فرزند، از ترکه طلبکار خواهد شد و طلب او با پرداخت از ترکه از بین خواهد رفت.


13 آبان 1402 72

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.