در صورت مرگ آسیب‌دیده، زیان شامل کلیه هزینه‌ها مخصوصاً هزینه کفن و دفن می باشد اگر مرگ فوری نباشد هزینه معالجه و زیان ناشی از سلب قدرت کار کردن در مدت ناخوشی نیز جزء زیان محسوب خواهد شد.
در صورتی که در زمان وقوع آسیب زیان دیده قانوناً مکلف بوده و یا ممکن است بعدها مکلف شود شخص ثالثی را نگاهداری نماید و در اثر مرگ او شخص ثالث از آن حق محروم گردد وارد کننده زیان باید مبلغی به عنوان مستمری متناسب با مدتی که ادامه حیات آسیب دیده عادتاً ممکن و مکلف به نگاهداری شخص ثالث بوده به آن شخص پرداخت کند در این صورت تشخیص میزان تامین که باید گرفته شود با دادگاه است.
در صورتی که در زمان وقوع آسیب نطفه شخص ثالث بسته شده و یا هنوز طفل به دنیا نیامده باشد شخص مزبور استحقاق مستمری را خواهد داشت.
تفسیر ماده 6 قانون مسئولیت مدنی:
1- در طرح دعوی به قائم‌مقامی از متوفی، اشخاصی می‌توانند اقامه دعوی نمایند که در زمان فوت وی، ورثه‌ی وی بوده و ترکه را نیز قبول کرده باشند. اما در دعوای شخصی بازماندگان، چنین شرایطی ضروری نیست؛ بنابراین زوجه متوفی که در عقد انقطاع، حق دریافت نفقه از زوج را شرط نموده است، می‌تواند شخصاً دعوای مطالبه خسارت طرح نماید اگرچه وی جزء ورثه محسوب نگردد.
2- با توجه به اینکه حق مطالبه خسارت یک حق مالی است، این حق پس از فوت به ورثه به ارث می‌رسد.
3- ماده 6 قانون مسئولیت مدنی، استثنایی بر قاعده ضرورت مستقیم بودن ضرر است.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران