ماده ۲۳
قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی
مرجع اجراءکننده رای باید به تقاضای محکومٌله قرار ممنوعالخروج بودن محکومٌعلیه را صادر کند. این قرار تا زمان اجرای رای یا ثبوت اعسار محکومٌعلیه یا جلب رضایت محکومٌله یا سپردن تامین مناسب یا تحقق کفالت مطابق قانون مدنی به قوت خود باقی است.
تبصره- در خصوص سفر واجب که وجوب آن از قبل ثابت شده باشد و سفرهای درمانی ضروری، دادگاه موقتاً به محکومٌعلیه اجازه خروج از کشور را میدهد.
تفسیر ماده 23 قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی:
علاوه بر آزادی محکومعلیه از حبس به عنوان اولین اثر صدور حکم بدوی اعسار، قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی اثر دیگری نیز بر اثبات اعسار بار کرده است و آن رفع ممنوعالخروجی محکومعلیه پس از صدور رای قطعی اعسار است.
25 آبان 1402
59
2 سال قبل
3742
ممنوع الخروج کردن محکوم علیه
یکی از حقوق متعلق به افراد، حق آزادی در رفت و آمد و عبور و مرور است که در زمره حقوق بنیادین بشر می باشد. این امر در اصل ۳۳ قانون اساسی نیز مورد توجه مقنن قرار گرفته است. اصل ۳۳ قانون اساسی بیان داشته است:
«هیچکس را نمیتوان از محل اقامت خود تبعید کرد یا از اقامت در محل مورد علاقهاش ممنوع یا به اقامت در محلی مجبور ساخت، مگر در مواردی که قانون مقرر میدارد.»
گاهی اوقات ممکن است شرایطی پیش آید که به منظور دسترسی به محکومین مالی و...
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران