ماده ۲۰۵
قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (در امور مدنی)
اقرار وکیل علیه موکل خود نسبت به اموری که قاطع دعوا است پذیرفته نمی‌شود اعم از این‌که اقرار در دادگاه یا خارج از دادگاه به عمل آمده باشد.
تفسیر ماده 205 قانون آیین دادرسی مدنی:
1- گرچه مطابق با مواد 35 و 36 قانون آیین دادرسی مدنی، اقرار قاطع دعوی قابل توکیل نیست لکن اقرار مقدماتی از وکیل پذیرفته است و نیاز به تصریح در وکالت‌نامه ندارد. اقرار قاطع دعوا اقرار به اصل خواسته است و اقرار مقدماتی اقرار به مقدمات دعوی می‌باشد.
2- اقرار وکیل علیه موکل خود نسبت به اصل خواسته (اقرار قاطع دعوی) پذیرفته نمی‌شود اما هر آنچه غیر از آن باشد از وکیل مورد پذیرش قرار می‌گیرد.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران