اقرار شفاهی است وقتی که حین مذاکره در دادگاه به عمل آید و کتبی است در صورتی که در یکی از اسناد یا لوایحی که به دادگاه تقدیم گردیده اظهار شده باشد.
در اقرار شفاهی، طرفی که میخواهد از اقرار طرف دیگر استفاده نماید باید از دادگاه بخواهد که اقرار او در صورتمجلس قید شود.
تفسیر ماده 204 قانون آیین دادرسی مدنی:
اقرار به دو نوع، اقرار در دادگاه و اقرار در خارج از دادگاه تقسیمبندی میگردد. اقرار در دادگاه خود دو قسم دارد: الف- اقرار کتبی در قالب دادخواست یا لایحه انجام میپذیرد و ب- اقرار شفاهی که باید در صورتمجلس دادگاه (حین مذاکرات در دادگاه) نزد قاضی درج گردد و به امضای طرفین برسد.
اقرار خارج از دادگاه نیز خود دو قسم است: الف- اقرار کتبی که میتواند سند عادی باشد یا سند رسمی. ب- اقرار شفاهی که میتوان آن را با شهادت شهود اثبات کرد.
طرفی که میخواهد از اقرار طرف مقابل استفاده نماید میتواند از دادگاه بخواهد که وفق بندهای 1 و 2 ماده 102 قانون آیین دادرسی مدنی، عین اظهارات مقر (اقرارکننده) صورتجلسه شود.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران