ادعای جعلیت نسبت به اسناد و مدارک ارائه شده باید برابر ماده 217 این قانون، با ذکر دلیل اقامه شود، مگر اینکه دلیل ادعای جعلیت بعد از موعد مقرر و قبل از صدور رای یافت شده باشد در غیر این‌صورت دادگاه به آن ترتیب اثر نمی‌دهد.
تفسیر ماده 219 قانون آیین دادرسی مدنی:
1- ادعای جعل به معنای ادعای ساختگی بودن تمام یا بخشی از سند است.
2- اگر نسبت به سند به گونه‌ای متوالی و یا هم زمان انکار یا تردید و ادعای جعل به عمل آید اما مدعی جعلیت، دلایل جعلیت را ذکر ننماید، باید پذیرفت که دادگاه مستند به مواد 219 و 228 قانون آیین دادرسی مدنی، نباید به انکار یا تردید توجه کند زیرا در پی آن و یا هم زمان با آن ادعای جعل شده است. به ادعای جعل نیز نباید ترتیب اثر دهد زیرا بدون ذکر دلیل مطرح شده است.
3- به موجب ماده 217 و قسمت اخیر ماده 219 قانون آیین دادرسی مدنی ادعای جعلیت سند باید تا اولین جلسه دادرسی مطرح شود. اما اگر دلایل جعلیت سند مورد ادعا بعد از جلسه مذکور به دست آید، در صورت اثبات این امر، می‌توان ادعای مذکور را بعد از اولین جلسه دادرسی مطرح کرد.
4- شهادت‌نامه سند محسوب نمی‌شود و صرفاً حاکی از شهادت است لذا نمی‌توان نسبت به اصالت آن تعرض نمود.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران