ماده ۳۲۰
قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (در امور مدنی)
دستور موقت پس از ابلاغ قابل اجرا است و نظر به فوریت کار، دادگاه می‌تواند مقرر دارد که قبل از ابلاغ اجراء شود.
تفسیر ماده 320 قانون آیین دادرسی مدنی:
1- دستور موقت باید به فوریت به خوانده ابلاغ گردد و سپس اجرا شود.
2- اگر دادگاه فوریت صدور دستور موقت را احراز نماید، می‌تواند پیش از ابلاغ دستور موقت به خوانده، آن را اجرا کند.
04 آبان 1402
82
2 ماه قبل
2454
مفهوم دستور موقت
مطابق با مقررات قانون آیین دادرسی مدنی چه در قانون سال 1318 و چه در قانون سال 1379، هیچ تعریفی از دستور موقت (دادرسی فوری) بیان نشده است و صرفاً در مقام ابراز یک مصداق کلی، که آن هم محدود به اموری شده که تعیین تکلیف آن فوریت دارد، مجرای صدور دستور موقت را مشخص ساختند. فی‌الواقع می‌توان اینگونه بیان نمود که دستور موقت همان دادرسی فوری می‌باشد که به منظور سریع‌تر رسیدن به هدف (البته بصورت موقتی) و همچنین هموار کردن مسیر اجرای حکم قطعی توسط قانونگذار پیش‌بینی شده است که در...
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران