در صورتی که طرف دعوا تامینی بدهد که متناسب با موضوع دستور موقت باشد، دادگاه در صورت مصلحت از دستور موقت رفع اثر خواهد نمود.
تفسیر ماده 321 قانون آیین دادرسی مدنی:
1- دادگاه با جمع شرایط ذیل به درخواست خوانده و اگر مصلحت بداند، از دستور موقت رفع اثر می‌نماید:
الف- درخواست خوانده مبنی بر رفع اثر از دستور موقت
ب- خوانده تامین مناسب برای رفع اثر از دستور موقت بسپارد.
ج- در صورت رفع اثر نکردن از دستور موقت، خسارت غیرقابل جبران به خوانده ایجاد شود.
مطلب مرتبط: هدف از صدور دستور موقت چیست؟ مرجع صالح جهت صدور آن کدام است؟
2- سپردن تامین از سوی طرف دستور موقت، یکی از راه‌های پایان دادن به دستور موقت است. مانند آنکه دستور موقت مبنی بر منع نقل و انتقال یک واحد آپارتمان صادر گردد و خوانده حاضر شود متناسب با نظر دادگاه تامینی مناسب بدهد تا در صورت تایید دادگاه و در نظر گرفتن مصلحت، از دستور موقت رفع اثر نماید.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران