ماده ۴۷۵ ‌قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (‌در امور مدنی)

شخص ثالثی که برابر قانون به دادرسی جلب شده یا قبل یا بعد از ارجاع اختلاف به داوری وارد دعوا شده باشد، می‌تواند با طرفین دعوای اصلی در ارجاع امر به داوری و تعیین داور یا داوران تعیین شده تراضی کند و اگر موافقت حاصل نگردید، به دعوای او برابر مقررات به طور مستقل رسیدگی خواهد شد.


تفسیر ماده 475 قانون آیین دادرسی مدنی:

1- توافق به داوری چه به صورت قرارداد مستقل و یا به شکل شرط ضمن عقد باشد، فقط نسبت به اشخاصی که آن را تنظیم می‌نمایند موثر است و نسبت به اشخاص ثالث بی‌اثر است.

2- توافق به داوری حتی نسبت به وراث هر یک از طرفین نیز بی‌اثر است. بنابراین چنانچه پس از توافق، یکی از طرفین فوت نماید داوری از بین می‌رود و وراث ماخوذ به توافق نمی‌باشند.

3- همچنین به موجب بند 2 ماده 481 قانون آیین دادرسی مدنی، حجر هر یک از طرفین نیز داوری را از بین می‌برد.

4- در داوری جلب ثالث و ورود ثالث نداریم مگر آنکه شخص ثالث با طرفین دعوی نسبت به داوری موافقت کند، اگر موافقت نکرد، دعوای طرفین با شخص ثالث در دادگاه رسیدگی می‌شود.


08 آبان 1402 67
مقالات دعاوی حقوقی
3 ماه قبل 8277
مفهوم ورود ثالث ورود ثالث به معنای دعوای شخص ثالث علیه طرفین یا یک طرف دعوای اصلی است. دعوای ورود ثالث زمانی مطرح می‌گردد که شخص ثالثی، در دادرسی که میان دو طرف دیگر در حال رسیدگی می‌باشد، خود را محق دانسته و یا آنکه خود را در محق دانستن یکی از طرفین، ذی‌نفع می‌داند. شخص ثالث، می‌تواند تا زمانی که ختم دادرسی، اعلام نشده است، وارد دعوا شود. همچنین زمانی که شخص ثالث، وارد دعوا می‌شود، جزء اصحاب دعوا تلقی می‌گردد (مستنبط از ماده 130 قانون آیین دادرسی مدنی). در مقاله حاضر که توسط...

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.