اتباع دولت‌های خارج، چه خواهان اصلی باشند و یا به عنوان شخص ثالث وارد دعوا گردند. بنا به درخواست طرف دعوا، برای تادیه خسارتی که ممکن است بابت هزینه دادرسی و حق‌الوکاله به آن محکوم گردند باید تامین مناسب بسپارند. درخواست اخذ تامین فقط از خوانده تبعه ایران و تا پایان جلسه اول دادرسی پذیرفته می‌شود.
تفسیر ماده 144 قانون آیین دادرسی مدنی:
1- در شرایط ذیل تامین دعوای اتباع بیگانه می‌تواند درخواست و تعیین گردد:
الف- خوانده می‌بایست ایرانی باشد. (همچنین می‌تواند دارای تابعیت مضاعف باشد. مانند ایرانی- عراقی)
ب- خواهان باید تبعه دولت خارجی باشد.
ج- تبعه دولت خارجی می‌بایست خواهان اصلی باشد یا به عنوان شخص ثالث وارد دعوا گردد.
مطلب مرتبط: تامین دعوای اتباع بیگانه چیست؟
2- تامین دعوای اتباع بیگانه نیاز به ایراد خوانده دارد و دادگاه نمی‌تواند رأساً این تامین را مقرر کند.
3- درخواست تامین دعوای اتباع بیگانه تا پایان جلسه اول دادرسی ممکن است.
در موارد زیر اتباع بیگانه اگر خواهان باشند از دادن تامین معاف می‌باشند:
۱- در کشور متبوع وی، اتباع ایرانی از دادن چنین تامینی معاف باشند.
۲- دعاوی راجع به برات، سفته و چک.
۳- دعاوی متقابل.
۴- دعاوی که مستند به سند رسمی می‌باشد.
۵- دعاوی که بر اثر آگهی رسمی اقامه می‌شود از قبیل اعتراض به ثبت و دعاوی علیه متوقف.
تفسیر ماده 145 قانون آیین دادرسی مدنی:
1- برخی از کشورها قراردادهایی تحت عنوان تعاون قضایی با ایران منعقد نموده‌اند، لذا اتباع آن کشورها مشمول بند 1 ماده 145 قانون آیین دادرسی مدنی و معافیت از دادن تامین می‌شوند. بطور مثال طبق قراردادی که ایران با اردن منعقد نموده است، اگر اشخاص ایرانی در اردن اقامه دعوی نمایند نیاز به تامین نداشته باشند و متقابلاً اشخاص اردنی نیز از این امتیاز در کشور ایران برخوردار هستند.
2- در بند دوم ماده 145 قانون آیین دادرسی مدنی تفاوتی نمی‌کند که اسناد تجاری (برات، سفته و چک) واخواست شده باشد یا نشده باشد.
هرگاه در اثنای دادرسی، تابعیت خارجی خواهان یا تجدیدنظر خواه کشف شود و یا تابعیت ایران از او سلب و یا سبب معافیت از تامین از او زایل گردد، خوانده یا تجدیدنظر خوانده ایرانی می‌تواند درخواست تامین نماید.
دادگاه مکلف است نسبت به درخواست تأمین، رسیدگی و مقدار و مهلت سپردن آن را تعیین نماید و تا وقتی تأمین داده نشده است دادرسی متوقف خواهد ماند. در صورتی که مدت مقرر برای دادن تأمین منقضی گردد و خواهان تأمین نداده باشد در مرحله نخستین به تقاضای خوانده و در مرحله تجدیدنظر به درخواست تجدیدنظر خوانده، قرار رد دادخواست صادر می‌گردد.
تفسیر ماده 147 قانون آیین دادرسی مدنی:
1- پس از تعیین تأمین، میزان و مهلت سپردن آن به خواهان یا تجدیدنظر خواه ابلاغ می‌گردد. همچنین رسیدگی به پرونده تا تودیع تامین مناسب متوقف می‌شود. در صورتی که تبعه خارجی تامین را بدهد، دادرسی از توقیف خارج می‌شود در غیر این‌صورت دادگاه بنا به درخواست خوانده یا تجدیدنظر خوانده اقدام به صدور قرار رد دادخواست می‌نماید.
2- بنا به تصریح ماده 147 قانون آیین دادرسی مدنی، دادگاه نمی‌تواند رأساً اقدام به صدور قرار رد دادخواست نماید. این امر نیازمند درخواست طرف مقابل است.
3- مطابق با نظر آقای دکتر شمس، در مرحله تجدیدنظر از تجدیدنظر خواه می‌توان تامین دعوای اتباع بیگانه اخذ نمود چه تجدیدنظر خواه، خواهان دعوای نخستین باشد چه خوانده دعوای نخستین.
چنانچه بر دادگاه معلوم شود مقدار تأمینی که تعیین گردیده کافی نیست، مقدار کافی را برای تأمین تعیین می‌کند. در صورت امتناع خواهان یا تجدیدنظر خواه از سپردن تأمین تعیین شده برابر ماده فوق اقدام می‌شود.
تفسیر ماده 148 قانون آیین دادرسی مدنی:
1- هرگاه دادگاه احراز کند که مقدار تامین کافی نیست، می‌تواند آن را افزایش دهد.
2- افزایش تامین می‌تواند پیش از سپردن تامین یا پس از آن اتفاق بیفتد. همچنین در صورت استنکاف خواهان یا تجدیدنظر خواه از سپردن تامین، دادگاه مطابق با ماده 147 قانون آیین دادرسی مدنی، قرار رد دادخواست صادر می‌نماید.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران