ماده ۲۷۸ قانون آیین دادرسی کیفری

هرگاه به علت جرم نبودن عمل ارتکابی، قرار منع تعقیب صادر و به هر دلیل قطعی شود، نمی‌توان بار دیگر متهم را به همان اتهام تعقیب کرد. هرگاه به علت فقدان یا عدم کفایت دلیل، قرار منع تعقیب صادر و در دادسرا قطعی شود، نمی‌توان بار دیگر متهم را به همان اتهام تعقیب کرد، مگر پس از کشف دلیل جدید که در این صورت، با نظر دادستان برای یک‌ بار قابل تعقیب است و اگر این قرار در دادگاه قطعی شود، پس از کشف دلیل جدید به درخواست دادستان می‏ توان او را برای یک بار با اجازه دادگاه صالح برای رسیدگی به اتهام، تعقیب کرد. در صورتی که دادگاه، تعقیب مجدد را تجویز کند، بازپرس مطابق مقررات رسیدگی می کند.


تفسیر ماده 278 قانون آیین دادرسی کیفری:

1- این ماده یکی از استثنائات قاعده امر مختومه می باشد که با ارائه دلیل جدید، دادستان از قرار منع تعقیب قطعی عدول نموده و یک بار دیگر تعقیب را به جریان می اندازد.

2- چنانچه قرار منع تعقیب به جهت جرم نبودن رفتار متهم صادر گردیده باشد، دارای اعتبار امر مختومه بوده و در این حالت رفتاری که فاقد وصف مجرمانه می باشد را نمی توان جرم قلمداد نمود.

3- این ماده شامل حکم برائت قطعی نمی شود و با ارائه دلیل جدید نمی توان متهمی که به طور قطعی تبرعه شده است را مجدداً تحت تعقیب قرار داد.

مطلب مرتبط: تقاضای تجویز مجدد تعقیب متهمی که قرار منع تعقیب او صادر و قطعی شده است

4- عبارت «کشف دلیل جدید» در ماده 278 قانون آیین دادرسی کیفری ناظر بر مواردی است که دلیل ارائه شده در زمان صدور قرار منع تعقیب مکتوم بوده باشد.


07 آذر 1402 92
مقالات دعاوی کیفری
8 ماه قبل 22271
تقاضای تجویز مجدد تعقیب متهم چیست؟ زمانی که قرار منع تعقیب متهمی در دادسرا به جهت فقدان یا عدم کفایت ادله صادر و پس از آن قطعیت یافته باشد، شاکی می‌تواند پس از کشف دلایل جدید، از دادستان تقاضای تعقیب مجدد متهم را به همان اتهام، نماید که در این‌صورت پس از موافقت دادستان، این امر تنها برای یک مرتبه قابل انجام می‌باشد. بنابراین در صورتی که دادستان دلایل جدید را برای تعقیب مجدد متهم کافی دانست، می‌تواند تقاضای تجویز تعقیب مجدد را صادر نماید (وفق ماده 278 قانون آیین دادرسی کیفری). اما اگر بعلت...
مقالات دعاوی کیفری
1 سال قبل 13334
تفاوت های میان قرارهای منع و موقوفی تعقیب در زمان طرح شکایت کیفری و ارجاع پرونده به دادسرای محل وقوع جرم، با بررسی دادیار یا بازپرس شعبه مربوطه و استماع اظهارات طرفین و هم چنین بررسی مدارک موجود در پرونده، اگر عمل ارتکابی جرم باشد و ادله کافی نیز جهت انتساب جرم به متهم وجود داشته باشد، قرار جلب به دادرسی صادر می گردد اما اگر عمل ارتکابی، جرم نباشد و یا اینکه ادله کافی جهت انتساب جرم به متهم وجود نداشته باشد، دادیار یا بازپرس پرونده، قرار منع تعقیب صادر می نماید. اما در...

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.