قبول ترکه ممکن است صریح باشد یا ضمنی.
قبول صریح آن است که به موجب سند رسمی یا عادی قبول خود را به دادگاه اطلاع بدهند.
قبول ضمنی آن است که عملیاتی در ترکه نمایند که کاشف از قبول ترکه و اداء دیون باشد از قبیل بیع و صلح و هبه و رهن و امثال آن که به طور وضوح کشف از قبول ترکه نماید.
حفظ ترکه و جمع‌آوری درآمد و وصول مطالبات و به طور کلی اقدامات راجع به اداره ترکه کاشف از قبول آن نخواهد بود.
تفسیر ماده 243 قانون امور حسبی:
ورثه متوفی به دو طریق می‌توانند قبولی خود را نسبت به ترکه برجای مانده اعلام نمایند: قبولی آنان یا بصورت صریح اعلام می‌گردد یا بصورت ضمنی. در اعلام قبولی به شکل صریح، وراث می‌بایست بموجب سند رسمی یا عادی قبولی خود را به دادگاه اعلام نمایند. اما قبولی ضمنی با انجام اموری اعم از رهن دادن مال موروثی، بیع آن و ... و یا عدم رد ترکه ظرف یک ماه از تاریخ اطلاع از فوت مورث استنباط می‌گردد.
اگر چیزی از ترکه در معرض تلف بوده یا حفظ آن محتاج به هزینه‌ای باشد که متناسب با بهای آن نیست وارث می‌تواند آن را بفروشد و این عمل قبول ضمنی ترکه محسوب نمی‌شود. و همچنین در صورتی که برای هزینه کفن و دفن میت و هزینه ضروری دیگر فروش قسمتی از ترکه لازم باشد این عمل قبول ضمنی ترکه محسوب نیست.
تفسیر ماده 244 قانون امور حسبی:
1- گاهی اوقات ممکن است که شرایطی پیش آید که بموجب آن بعضی از ترکه بجای مانده، در معرض تلف و آسیب باشند و یا آنکه نگهداری و حفظ آنها مستلزم صرف هزینه گزافی باشد، در این‌صورت وفق ماده 244 قانون امور حسبی، مقنن این حق را به وراث داده است که آن بخش از ترکه را به فروش رسانند بدون آنکه این اقدام آنها به منزله قبول ضمنی ترکه قلمداد گردد.
2- اگر وراث جهت پرداخت هزینه‌های کفن و دفن متوفی، نیاز داشته باشند که بخشی از ترکه را بفروشند، این حق مطابق با قانون به آنان اعطاء شده است.
اگر وارثی قبل از قبول یا رد ترکه فوت کند ورثه آن وارث به جای او می‌توانند ترکه را قبول یا رد نمایند.
هرگاه بعضی از ورثه ترکه را قبول و بعضی رد نمایند ترکه باید تحریر شود و بعد از تحریر هم می‌توانند قبول یا رد نمایند.
وارثی که ترکه را قبول کرده است مادامی که تصرف در ترکه نکرده می‌تواند رد نماید.
در صورتی که ورثه ترکه را قبول نمایند هر یک مسئول اداء تمام دیون به نسبت سهم خود خواهند بود مگر اینکه ثابت کنند دیون متوفی زاید بر ترکه بوده یا ثابت کنند که پس از فوت متوفی ترکه بدون تقصیر آنها تلف شده و باقیمانده ترکه برای پرداخت دیون کافی نیست که در این‌صورت نسبت به زائد از ترکه مسئول نخواهند بود.
تفسیر ماده 248 قانون امور حسبی:
1- وراث ظرف یک ماه از تاریخ اطلاع از فوت مورث خود، می‌توانند ترکه را قبول یا رد نمایند. (ماده 250 قانون امور حسبی)
2- در صورت گذشت مدت فوق (یک ماه) و عدم اعلام رد، ترکه از سوی وراث، قبول شده محسوب می‌شود و ایشان مسئول اداء تمام دیون متوفی خواهند بود.
3- اگر وراث ثابت نمایند که بدهی‌های به جای مانده از متوفی، بیش از میزان دارایی‌های وی است و یا آنکه ترکه متوفی بدون هیچ‌گونه تقصیری از سوی آنان، تلف گردیده است و باقیمانده ترکه برای پرداخت دیون کفایت نمی‌کند، در این‌صورت ایشان مسئولیتی در پرداخت مازاد بدهی‌ها نخواهند داشت.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران