قبول ترکه ممکن است صریح باشد یا ضمنی.
قبول صریح آنست که بموجب سند رسمی یا عادی قبول خود را بدادگاه اطلاع بدهند.
قبول ضمنی آنست که عملیاتی در ترکه نمایند که کاشف از قبول ترکه و اداء دیون باشد از قبیل بیع و صلح و هبه و رهن و امثال آن که بطور وضوح کشف از قبول ترکه نماید.
حفظ ترکه و جمع آوری درآمد و وصول مطالبات و بطور کلی اقدامات راجع به اداره ترکه کاشف از قبول آن نخواهد بود.
تفسیر ماده 243 قانون امور حسبی:
ورثه متوفی به دو طریق می توانند قبولی خود را نسبت به ترکه برجای مانده اعلام نمایند: قبولی آنان یا بصورت صریح اعلام می گردد یا بصورت ضمنی. در اعلام قبولی به شکل صریح، وراث می بایست بموجب سند رسمی یا عادی قبولی خود را به دادگاه اعلام نمایند. اما قبولی ضمنی با انجام اموری اعم از رهن دادن مال موروثی، بیع آن و ... و یا عدم رد ترکه ظرف یک ماه از تاریخ اطلاع از فوت مورث استنباط می گردد.
اگر چیزی از ترکه در معرض تلف بوده یا حفظ آن محتاج به هزینه ای باشد که متناسب با بهای آن نیست وارث می تواند آن را بفروشد و این عمل قبول ضمنی ترکه محسوب نمی شود. و همچنین در صورتی که برای هزینه کفن و دفن میت و هزینه ضروری دیگر فروش قسمتی از ترکه لازم باشد این عمل قبول ضمنی ترکه محسوب نیست.
تفسیر ماده 244 قانون امور حسبی:
1- گاهی اوقات ممکن است که شرایطی پیش آید که بموجب آن بعضی از ترکه بجای مانده، در معرض تلف و آسیب باشند و یا آنکه نگهداری و حفظ آنها مستلزم صرف هزینه گزافی باشد، در اینصورت وفق ماده 244 قانون امور حسبی، مقنن این حق را به وراث داده است که آن بخش از ترکه را به فروش رسانند بدون آنکه این اقدام آنها به منزله قبول ضمنی ترکه قلمداد گردد.
2- اگر وراث جهت پرداخت هزینه های کفن و دفن متوفی، نیاز داشته باشند که بخشی از ترکه را بفروشند، این حق مطابق با قانون به آنان اعطاء شده است.
اگر وارثی قبل از قبول یا رد ترکه فوت کند ورثه آن وارث به جای او می توانند ترکه را قبول یا رد نمایند.
هرگاه بعضی از ورثه ترکه را قبول و بعضی رد نمایند ترکه باید تحریر شود و بعد از تحریر هم میتوانند قبول یا رد نمایند.
وارثی که ترکه را قبول کرده است مادامی که تصرف در ترکه نکرده میتواند رد نماید.
در صورتی که ورثه ترکه را قبول نمایند هر یک مسئول اداء تمام دیون به نسبت سهم خود خواهند بود مگر اینکه ثابت کنند دیون متوفی زاید بر ترکه بوده یا ثابت کنند که پس از فوت متوفی ترکه بدون تقصیر آنها تلف شده و باقیمانده ترکه برای پرداخت دیون کافی نیست که در این صورت نسبت به زائد از ترکه مسئول نخواهند بود.
تفسیر ماده 248 قانون امور حسبی:
1- وراث ظرف یک ماه از تاریخ اطلاع از فوت مورث خود، می توانند ترکه را قبول یا رد نمایند. (ماده 250 قانون امور حسبی)
2- در صورت گذشت مدت فوق (یک ماه) و عدم اعلام رد، ترکه از سوی وراث، قبول شده محسوب می شود و ایشان مسئول اداء تمام دیون متوفی خواهند بود.
3- اگر وراث ثابت نمایند که بدهی های به جای مانده از متوفی، بیش از میزان دارایی های وی است و یا آنکه ترکه متوفی بدون هیچ گونه تقصیری از سوی آنان، تلف گردیده است و باقیمانده ترکه برای پرداخت دیون کفایت نمی کند، در اینصورت ایشان مسئولیتی در پرداخت مازاد بدهی ها نخواهند داشت.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران