ماده ۱۷ قانون مجازات اسلامی

دیه اعم از مقدر و غیرمقدر، مالی است که در شرع مقدس برای ایراد جنایت غیرعمدی بر نفس، اعضاء و منافع و یا جنایت عمدی در مواردی که به هر جهتی قصاص ندارد به موجب قانون مقرر می‌شود.


تفسیر ماده 17 قانون مجازات اسلامی:

1- منظور از دیه مقدر در ماده 17 قانون مجازات اسلامی، مالی مشخصی است که در شرع مقدس به سبب جنایت غیرعمدی بر نفس، عضو یا منفعت، یا جنایت عمدی در مواردی که به هر جهتی قصاص ندارد، مقرر شده است.

2- دیه غیرمقدر (ارش)، مالی است که میزان آن در شرع تعیین نشده است و دادگاه با لحاظ نوع و کیفیت جنایت و تاثیر آن بر سلامت مجنی‌علیه و میزان خسارت وارده با در نظر گرفتن دیه مقدر و با جلب نظر کارشناس میزان آن را تعیین می‌‌کند. مانند دیه کلیه، دیه زیبایی و ... . نکته آن است که مقدار ارش (دیه غیرمقدر) نباید از دیه مقدر بیشتر باشد.

3- دیه، حق خصوصی اولیاء دم و یا مجنی‌علیه است و منوط به مطالبه از ناحیه آنان است.

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.