نما و محصولی که از زمین حاصل می‌شود مال مالک زمین است چه به خودی خود روئیده باشد یا به واسطه عملیات مالک مگر اینکه نما یا حاصل از اصله یا حبه غیر حاصل شده باشد که در این صورت درخت و محصول، مال صاحب اصله یا حبه خواهد بود اگرچه بدون رضای صاحب زمین کاشته شده باشد.
تفسیر ماده 33 قانون مدنی:
نیک آگاهید که طبق ماده 32 قانون مدنی هر شخصی که مالک زمین است مالک هر آنچه که در زمین موجود می‌باشد نیز هست اما مطابق با مندرجات ماده 33 قانون مدنی که استثنایی بر فرض ماده 32 همان قانون می‌باشد، اگر چیزی که در زمین است محصولی باشد که از بذر (اصله یا حبه) غیر ایجاد شده است این محصول متعلق به صاحب بذر است. این موضوع موافق با قاعده فقهی «الزّرعُ لِلزّارعِ وَ لَو کانَ غاصِباً» می‌باشد.
حال فرض بفرمایید شخصی بدون اجازه صاحب نهال (بذر)، بذر وی را در زمین شخص دیگری بکارد، در این جا محصول قطعاً متعلق به صاحب نهال است اما مالک زمین می‌تواند از صاحب محصول یا شخص ثالث (کسی که نهال را کشته)، اجرت‌المثل زمین را مطالبه نماید. فرض بفرمایید «حسن» بذری که از آن «جعفر» است را در زمین «محمد» بکارد. اگر محصول رشد کند، محصول متعلق به صاحب بذر (جعفر) است و «محمد» که صاحب زمین است تنها می‌تواند اجرت‌المثل زمین را از «حسن» و «جعفر» مطالبه نماید. توجه بفرمایید «جعفر» و «حسن» مسئولیت تضامنی نسبت به «محمد» دارند.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران