ماده ۱۲۹۸
قانون مدنی
دفتر تاجر در مقابل غیرتاجر سندیت ندارد. فقط ممکن است جزء قرائن و امارات قبول شود لیکن اگر کسی به دفتر تاجر استناد کرد نمی‌تواند تفکیک کرده آن چه را که بر نفع او است قبول و آنچه که بر ضرر او است رد کند مگر آن که بی‌اعتباری آنچه را که بر ضرر اوست ثابت کند.
تفسیر ماده 1298 قانون مدنی:
دفاتر تجاری تنها در ادعاها و دعاوی میان بنگاههای بازرگانی قابلیت استناد به عنوان دلیل را دارا می باشد. همچنین در دعاوی میان بنگاه بازرگانی با غیربازرگانی، استناد به دفتر تجاری به عنوان قرینه و اماره (و نه دلیل) قابل استناد است.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران