ماده ۲۳۹
قانون مدنی
هر‌گاه اجبار مشروط‌علیه برای انجام فعل مشروط ممکن نباشد و فعل مشروط هم از جمله اعمالی نباشد که دیگری بتواند از جانب او واقع سازد طرف مقابل حق فسخ معامله را خواهد داشت.
تفسیر ماده 239 قانون مدنی:
در خصوص درج شرط فعل در قرارداد و استنکاف مشروط‌علیه از انجام آن فعل، چنانچه مشروط‌له امکان اجبار وی به انجام شرط فعل را نداشته باشد و شرط فعل درج گردیده هم در زمره شروطی نباشد که بتوان توسط فرد دیگری (شخص ثالث) آن را اجرا نماید، در این‌صورت مقنن این اختیار را به مشروط‌له اعطاء می‌نماید تا معامله منعقده را با توجه به این شرایط، فسخ نماید.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران