اگر بعد از عقد انجام شرط ممتنع شود یا معلوم شود که حین‌العقد ممتنع بوده است کسی که شرط بر نفع او شده است اختیار فسخ معامله را خواهد داشت مگر اینکه امتناع مستند به فعل مشروط‌له باشد.
مهسا باقری | وکیل پایه یک دادگستریتفسیر ماده 240 قانون مدنی:
1- قانونگذار در ماده 240 قانون مدنی در خصوص ضمانت اجرای شرط ممتنع تعیین تکلیف نموده است که به موجب آن در صورتی که پس از انعقاد عقد، انجام شرط ممتنع (=غیرممکن) شود و یا آنکه مشخص شود که در زمان انعقاد عقد هم، انجام شرط، ممتنع بوده است، فردی که انجام شرط به نفع او بوده است، می‌تواند معامله را فسخ نماند مگر آنکه مشخص گردد که غیرممکن شدن انجام شرط، مستند به فعل مشروط‌له (شخصی که شرط به نفع وی شده است.) بوده است.
2- در صورتی که ثابت شود علت عدم انجام تعهد، وجود قوه قاهره نظیر سیل، زلزله و ... بوده و مستند به فعل متعهد نبوده است، امکان مطالبه خسارت از وی وجود نخواهد داشت.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران
مریم عباسپور