ماده ۴۴۵
قانون مدنی
هر یک از خیارات بعد از فوت منتقل به وراث می‌شود.
تفسیر ماده 445 قانون مدنی:
1- خیارات در سه مورد ذیل به وراث منتقل نمی شود:
الف) خیاری که مقید به مباشرت باشد.
ب) خیار مجلس در شرایطی که تمامی ورثه در زمان فوت مورث در مجلس عقد حاضر نبوده باشند.
ج) درج شرط خیار برای شخص ثالث.
2- گاهی اوقات ممکن است که در ضمن یک معامله، چندین خیار برای شخص ایجاد شده باشد یعنی ممکن است یکی از طرفین معامله، صاحب چند خیار باشد در اینصورت او می توان بر طبق هر یک از خیارات موجود، اقدام نماید.
3- برخی از حقوقدانان معتقدند که فسخ در صورتی امکان پذیر است که تمامی ورثه خواهان فسخ باشند (مستنبط از ماده 432 قانون مدنی)، برخلاف اخذ به شفعه که با درخواست یکی از وراث هم قابل انجام است.
16 آبان 1402
26
1 سال قبل
3433
قواعد عمومی مربوط به خیارات و فسخ معامله
خیار عبارت است از اختیار فسخ قرارداد که مقنن برای هر یک از طرفین قرارداد یا یکی از آنها و یا شخص ثالثی، در نظر گرفته است. تمامی خیارات به جز خیار شرط و تخلف از شرط که منشأ قراردادی دارند، منشأ قانونی دارند. اختیار فسخ نمودن معامله، به یک اراده نیاز دارد چراکه ایقاع می باشد. نکته مهم و قابل توجه آن است که اصل بر لزوم قراردادها می باشد و فسخ و اعمال خیار، امری استثنایی و خلاف اصل است (وفق ماده 219 قانون مدنی)....
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران