هبه عقدی است که به موجب آن یک نفر مالی را مجاناً به کس دیگری تملیک می‌کند، تملیک کننده واهِب، طرف دیگر را مُتّهِب، مالی را که مورد هبه است عین موهوبه می‌گویند.
تفسیر ماده 795 قانون مدنی:
1- عقد هبه در زمره عقود تملیکی، جایز، رایگان و عینی می‌باشد. موضوع عقد هبه می‌تواند عین، منفعت و یا دین باشد.
2- مطابق با قوانین و مقررات موجود، جهیزیه‌ای که زوجه به منزل زوج می‌آورد، هبه تلقی نمی‌گردد و در صورتی که زوج مدعی باشد، جهیزیه به وی هبه شده است می‌بایست دلیل محکمه پسند ارائه دهد بنابراین آوردن جهیزیه به منزل زوج، اذن در انتفاع می‌باشد.
3- گاهی اوقات ممکن است که عقد هبه با هدیه یکی دانسته شود در خصوص تفاوت میان این دو، می‌توان اینگونه بیان نمود که هبه، عام‌تر از هدیه است چراکه هدیه نوعی هبه اموال منقول است که مجاناً به دیگری تملیک می‌شود اما در عقد هبه علاوه بر هدیه، مفاهیم دیگری مانند صدقه یا جایزه و هم‌چنین تملیک اموال غیرمنقول را نیز شامل می‌شود.
مطابق با تعریفی که از هدیه در فقه عنوان شده است، هدیه، به هبه‌ای می‌گویند که به منظور تکریم (احترام) یک شخص از جایی به جایی دیگر برده می‌شود. لذا موضوع هدیه الزاماً می‌بایست مال منقول باشد اما هبه می‌تواند منقول باشد می‌تواند غیرمنقول.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران