قرار رد دادخواست جلب شخص ثالث، با حکم راجع به اصل دعوا قابل تجدیدنظر است. در صورتی که قرار در مرحله تجدیدنظر فسخ شود، پس از فسخ قرار، رسیدگی به آن با دعوای اصلی، در دادگاهی که به عنوان تجدیدنظر رسیدگی می‌نماید، به عمل می‌آید.
تفسیر ماده 140 قانون آیین دادرسی مدنی:
1- برای اینکه قرار رد دادخواست جلب ثالث قابل تجدیدنظر باشد می‌بایست در اصل دعوا «حکم» صادر شده باشد، لذا چنانچه راجع به دعوای اصلی «قرار» صادر شود دیگر نمی‌توانیم ضمن تجدیدنظر خواهی از قرار صادره نسبت به اصل دعوا، از قرار رد دادخواست جلب ثالث تجدیدنظر خواهی کنیم.
2- مستند به ماده 140 قانون آیین دادرسی مدنی، چنانچه در مرحله بدوی، یکی از طرفین دعوا جلب ثالث نماید و دادگاه نسبت به دعوای جلب ثالث، اقدام به صدور قراری مانند قرار رد دعوا کند، متقاضی جلب ثالث فعلاً نمی‌تواند به قرار صادره اعتراض کند بلکه می‌بایست منتظر صدور حکم نسبت به اصل دعوا بماند و همراه با تجدیدنظر خواهی از آن نسبت به قرار صادره راجع به جلب ثالث اعتراض کند. در این فرض دادگاه تجدیدنظر اگر آن قرار را نقض کند، خود به جلب ثالث همراه با دعوای اصلی رسیدگی می‌نماید و رسیدگی به جلب ثالث را به دادگاه نخستین واگذار نمی‌کند.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران
نوید فراهانی
مراد شيخ ویسی