ماده ۲۶۱ ‌قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (‌در امور مدنی)

کارشناس مکلف به قبول امر کارشناسی که از دادگاه به او ارجاع شده می‌باشد، مگر اینکه دارای عذری باشد که به تشخیص دادگاه موجه شناخته شود، در این‌صورت باید قبل از مباشرت به کارشناسی مراتب را به طور کتبی به دادگاه اعلام دارد. موارد معذور بودن کارشناس همان موارد معذور بودن دادرس است.


تفسیر ماده 261 قانون آیین دادرسی مدنی:

1- با توجه به اشتراک جهات عذر کارشناس و دادرس، علاوه بر جهات رد مقرر در ماده 91 قانون آیین دادرسی مدنی، که کارشناسی را ممنوع می‌نماید، کارشناس در صورت عذرهایی مانند بیماری موثر و یا مسافرت ضروری از پذیرفتن کارشناسی خودداری می‌کند.

2- موضوع رد کارشناس در تبصره 2 ماده 18 قانون کارشناسان رسمی مصوب 18-01-1381 نیز پیش‌بینی شده است.

3- کارشناس موظف به قبول کارشناسی است مگر اینکه عذر موجهی داشته باشد.

مطلب مرتبط: قرار کارشناسی چیست؟ نحوه رجوع به کارشناس چگونه است؟


04 آبان 1402 214
مقالات دعاوی حقوقی
2 ماه قبل 3222
مفهوم قرار کارشناسی کارشناسی به معنای ارجاع موضوعاتی که جنبه فنی و تخصصی غیرقضایی دارند به کارشناس آن موضوع است. امور موضوعی و غیرقضایی قابل ارجاع به کارشناس است اما امور حکمی و قضایی مانند توصیف ماهیت حقوقی قراردادها، کشف قانون حاکم بر پرونده و ... قابل ارجاع به کارشناسی نمی‌باشند. به دلالت ماده 257 قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه می‌تواند رأساً یا به درخواست هر یک از طرفین دعوا قرار ارجاع امر به کارشناس را صادر نماید. نکته‌ای که می‌بایست بدان توجه گردد آن است که حتی اگر قاضی رسیدگی‌کننده به پرونده خود دارای...

افزودن دیدگاه

امتیاز شما :

دیدگاه کاربران

دیدگاهی ثبت نشده است.