تجدیدنظر خواهی از آرای قابل تجدیدنظر که در قانون احصاء گردیده مانع اجرای حکم خواهد بود، هر چند دادگاه صادرکننده رای آن را قطعی اعلام نموده باشد مگر در مواردی که طبق قانون استثناء شده باشد.
تفسیر ماده 347 قانون آیین دادرسی مدنی:
1- مطابق با ماده 347 قانون آیین دادرسی مدنی، تجدیدنظر خواهی اثر تعلیقی بر اجرای حکم دارد (همانند واخواهی). بدین معنی که در مهلت بیست روز اعتراض به حکم صادره، پرونده به اجرا گذارده نمی‌شود و در صورت اعتراض هر یک از اصحاب دعوی، تا ختم رسیدگی به اعتراض رای اجرا نمی‌شود مگر مواردی که در قانون احصاء شده‌اند (مانند رای صادره از دادگاه نخستین مبنی بر رفع تصرف عدوانی یا مزاحمت یا ممانعت از حق موضوع ماده 175 قانون آیین دادرسی مدنی)
2- در مواردی که دادگاه صادرکننده رای در زمان توصیف رای (تبصره 3 ماده 339 قانون آیین دادرسی مدنی)، رای را قطعی بداند و واقعاً هم قطعی باشد، تجدیدنظر خواهی تجدیدنظر خواه اصولاً مانع اجرای حکم خواهد شد (مگر مواردی که در قانون استثناء شده‌اند). در این حالت، اگر دادگاه تجدیدنظر نیز رای دادگاه بدوی را قطعی بداند، اقدام به صدور قرار عدم استماع دعوای تجدیدنظر می‌نماید.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران
حسین ترنج سمین